Taming Tempest (Wattys 2016)

Chapter 2

Chapter 2

51 years ago. April 18, 1965

"Gerry, parang matutunaw na ako sa kanyang tingin." Impit na tili ng pinsan ni Gertrude habang nakaupo sila sa isang kainan at naghihintay nang inorder nilang pagkain. Tiningnan niya ng masama ang pinsan dahil hindi na siya natutuwa sa inaasta nito. Para itong inahing baboy na hindi mapakali. Nakakahiya sa mga makakarinig at baka sabihing malandi silang dalawa.

"Ano ka ba Gemma! Tumigil ka nga at nakakahiya ang ginagawa mo!"

"Hindi ko talaga mapigilan Gerry. Ang pogi pogi niya. Ang tangkad at kung tumingin, parang hinihigop ang kaluluwa ko." Gertrude rolled her eyes at her cousin. Sa isang beses niyang pagsulyap sa lalaking tinutukoy nito, napagtanto niyang magandang lalaki nga ito. Maputi, matangkad at halatang may dugong banyaga. Sa isang beses niyang pagsulyap nakita niya ang nakahandang ngiti nito na lumapad nung magsalubong ang mga tingin nila. Agad niyang iniiwas ang tingin sa lalaki.

"Wag mong tingnan. Malay mo may balak siyang masama sa atin kaya ganyan siya kung makatingin." Pasimple niyang sinulyapan ang lalaki at nakita niyang nakatingin pa din ito sa kanila. Naramdaman niya ang pagtayo ng mga balahibo niya sa batok. Napaka-creepy ng lalaki.

"Ano naman ang magagawa niya sa atin? Nasa pampublikong lugar tayo."

"Malay mo uutangan niya tayo. May pera ka bang ipapautang sa kanya?" Ang pera nilang dala ay kasya lang sa pagkain nila, pamasahe at sa asukal na pinabili ng nanay niya.

"Mukhang hindi naman siya mangungutang."

"At paano mo naman nalaman ang mukha ng taong mangungutang at ng taong hindi?" Pinilit niya ang sariling hindi sulyapan ang lalaki kahit na para bang may humahatak sa kanyang tingnan ito. Ramdam na ramdam din niyang nakatingin pa din ito sa kanila.

"Hindi ko kasi siya kamukha." Tumawa ito ng malakas at napangiti na din siya dahil may bahid ng katotohanan ang sinabi nito. Palagi siya nitong inuutangan ng pera.

Tumigil lang sa pagtawa si Gemma nung may marinig silang tikhim. Sabay pa silang napalingon at sabay din na nanlaki ang mga mata nila nung makita nilang nasa tabi na ang pinag-uusapang lalaki.

"Magandang araw mga binibini." Nakangiting bati nito sa kanila. Hindi siya agad nakapagsalita pagkarinig sa baritonong boses nito. Parang masarap pakinggan at nanunuot sa kanyang kalamnan.

"Magandang umaga din ginoo at magandang umaga Antonio." Ganting bati ni Gemma at noon niya lang napansin na kasama pala ng lalaking mangungutang na may magandang boses si Antonio.

Kababata nila si Antonio pero nung nagkolehiyo ay lumipat ito sa Maynila at doon na nag aral. May kaya ang pamilya ni Antonio kaya nakaya ng mga magulang nitong ipadala ito sa Maynila. Ang alam niya ay sa Ateneo ito ngayon nag aaral. Sila ni Gemma ay sa kolehiyo sa bayan nag aaral. Kung hindi pa siya scholar ay baka hindi siya makakatapak sa kolehiyo.

"Magandang umaga Gemma, Gertrude. Pwede ba kaming makiupo sa mesa ninyo?" Nakangiting sabi ni Antonio. Tumingin ito sa kanilang dalawa pero nahalata niya ang malagkit na titig ni Antonio sa kanyang pinsan. Alam niyang may unawaan ang dalawa pero dahil sa hindi pa pwedeng magnobyo ang pinsan ay tinatago ng mga ito ang relasyon. Hindi na siya magtaka kung hindi pagkakataon ang pagkikita nila ngayon.

Umupo na ang dalawang lalaki sa mesa nila. Agad na tumabi si Antonio sa upuan na katabi ni Gemma at siyempre nakatabi niya ang lalaking mahalay kung tumitig.

"Kamusta ka na Gertrude?" Malambing na tanong sa kanya ni Antonio at hindi niya napigilan ang pag ismid. Ang dami pang pasakalye, si Gemma naman ang gustong kamustahin.