Us Against The World

UATW 1

Ysabel

"Gumising ka na diyan. Umaga na malelate ka sa klase mo". Oo nga pala Monday nga pala ngayon. Worst day talaga ang Monday. Ang hirap magising hays hindi ko manlang naenjoy ung weekends ko. Srsly? Puro nalang projects and activities nakakahassle.

Lumabas ka na dyan naghihintay na yung Mommy mo sa labas ika ni Yaya. Napangisi nalang ako sa ingay ng boses ni yaya melda paano ba naman kasi diba? Parang sirang plaka sa umaga.

"Tinanghale ka na naman ng gising". As i expected na sasabihin ni mommy. "Sorry Mommy may problem lang talaga ako sa paggising sa Monday morning". Sila kasi yung tipo ng parents na grabe kung makastrict. Yeah! Mahalaga sa family namin ang bussiness and syempre studies namin. Gusto kasi nila magkaroon kami ng magandang kinabukasan.

Kahit ganun, nasanay na ako sa pagiging strict nila mommy and daddy. Namana ko na din nga ata paguugali nila. "Magayos ka na at papatawag ko na si Manong para makapasok ka na. Tandaan mo wala munang love love! Study first para magkaroon kayo ng magandang kinabukasan" ika ni mommy. "Oyeah mom! Alam ko naman yan. Wala naman akong paki sa mga lalaki sa school namin".

Pumasok na nga ako sa LEANDAR UNIVERSITY. As I expected tuwing Monday morning laging may flag ceremony. Marami na akong nakakasalimuhang mga lalaking kaklase at marami saking mga nanliligaw. Pero kahit isa wala akong sinagot at lahat binusted ko agad. Did you know why? House Rules #3 " STUDY FIRST NO TIME FOR LOVE " Kahit nga nasasabihan na akong walang puso. The hell I care? I have no time for that?

Nasa hallway na ako naglalakad ng biglang may kumalabit sakin na lalaki. "Hi". Ngumisi nalang ako sa kanyang kinikilos ang weird nya. "Hello? Magkakilala ba tayo?". Ambilis mo naman makalimot kinalimutan mo na agad ako. Ika niya. "Excuse me! Ni hindi nga kasi kita kilala okay?" Pataray kong sinabi. Nakakainis hindi ko nga siya kilala kung makasabi pa syang nakakalimot ako nakakayamot ha! "Edi magpapakilala ako. I'm Leon."

Tinignan ko lang yung kamay nyang naghihintay sa pagkamay sakin. Wala akong time para makipagkilala dahil onting oras nalang malelate na ako sa klase ko. "Okay? Sorry but I dont have time to have little conversation with you? Leon? May klase pa akong mas uunahin keysa ang makipagkilala sayo.

"Kelan ka ba nagkaroon ng oras sa mga ganto Ysabel?".

Nagulat ako. Paano niya ako kilala? Kilala nya ako sa pangalawang pangalan ko. Iisang tao lang naman ang tumatawag sakin ng Ysabel. Hindi ko na matandaan. Andaming naburang alaala sakin simula nung na car accident kami sa Tagaytay.

"I'm Maxine Ysabel Wriston." I'm a broken girl. Yun ang sabi sakin ng parents ko after ng car accident namin. Nawala na kasi yung mga memories ko at hanggang ngayon hindi pa nababalik. My parents are so strict. " NO BOYFRIEND, STUDY FIRST, AFTER SCHOOL UWI AGAD SA BAHAY " MY LIFE IS FULL OF RULES. Pero may isang tao noon na dumating sa buhay ko.

Kwento ng mga iba kong kaibigan. Bago ako mawalan ng mga alaala. May isang lalaking nagpabago sa bato kong puso. Tumulong sakin na maging masaya ang highschool life ko hindi yung puro pagaaral nalang laging nasa isip ko. Hindi ko maalala ang pangalan nya pero alam ko natatandaan ko na siya lang ang tumatawag sakin ng Ysabel. Tinatawag niya para inisin ako. Ayoko kasi ng tinatawag ako by my second name

Ito yung tao na nagpasaya sakin. Natuto akong mainlove. Kasama sa mga alaalang hindi ko umaalala kung sino nga siya. Ang natatandaan ko nalang ay siya ang ay nagpapasaya sakin.

Sino ka ba talaga? Sana maalala na kita. I'm too confused.

The one who 3make me feel special. The one who called me "YSABEL"