Mysterious Academy:Not ordinary student

Chapter 2: Ghost

I can't see But I feel you

Aleysa Demi's POV

"Sobre ni alice."

Kita ko paghulog ng sobre. Parang nag hihintay ito na pulutin ko at basahin ang laman. Bawal ako mangi alam ng hindi ko gamit pero kinuha ko pala kay alice 'yon.

Yumuko at pinulot sa sahig ang sobre. Pinagmasdan ko maigi ito na may letrang  M.A ,I don't know the meaning of two letters. Pero dahil sa curiosity ay marahan binuksan ito.

"M.A when you received this letter It means you're officially a student to our academy. You have capability to enhance your skills and unique ability. We give to all young people who don't have enough knowledge to develop what they have. But we need your cooperation so you can be our student,One drop of blood then your enroll.  You obey to follow the rules once you entered our school. There's alot of activities and monthly allowance. Don't worry you'll know If you just follow the rules.

Sincerely yours,
Ms. Faliaz Xia

Matapos ko basahin lahat ay bigla may sumulat sa lower  part ng sulat na kusa lang ito nag write na dikit dikit ito.  I gasped and looked again the letter.

"You're officially enrolled to our Academy. Goodluck and Show what you've got. Aleysa Demi --"

Totoo ba ito?! O nagmamalikta lang. Pero pano?!

*

tok*

*tok*

*tok*

May kumakatok sa pinto palapit palang ako ay narinig ko usapan sa labas. Pinakingan ko sa labas ang ingay.

"Ito nga bahay nya. Hindi sya lalabas pag alam nya na huhulin na'tin sya."

"I can't believe she killed our classmate that's why she's aloner."

"Bilisan nyo bago pa makaramdam yan."

Napa atras ako palayo sa pinto habang hawak parin ang sulat at sobre sa kamay. Ayaw nila maniwala sa'kin na hindi talaga ako pumatay kay alice. Alam ko iba tao gumawa sa kanya ganung bagay. Even I explained to them they'll wouldn't trust me. Wala ako magawa kundi hayaan sila kung ano man isipin pero hindi ako mag papahuli sa kanila,ayaw ko makasama mga preso sa kulungan at matulog sa malamig na semento sa sahig.

Hinanap ko pinto palabas ng bahay na hindi nila mapapansin. Buti meron shortcut dito. Tinangal ko sa sampayan muna ang hood na kulay pink na may pocket magkabilaan na pwede ilagay kamay mo. Sinapawan ko ng uniform ang hood. At dali-dali tumakas.

Bahala na kung saan ako dalhin ng tadhana. Na may sa kalsada ako ay agad ako pumara ng bus na konti lang pasahero sa loob. Bumakas pinto nito at pumasok na'ko ,Lumingon ako sa likuran mukha hindi nila napansin naka alis na ako sa bahay.

"Manong Sa Sushivein na lugar ,alam nyo po ba saan iyun?"Tanong ko na may takip mukha ng hood,kita ko na tumingin sya saglit sa mirror at binalik agad sa pag nonobela nyang sasakyan.

"Oo hija pero bakit ka pupunta sa lugar na walang katao tao?"Pati si manong driver nag taka ibig sabihin malayo yun sa kahagisnan.

"Wala po gusto ko lang mamasyal. "Reply ko sa kanya,tumingin ako muna sa labas ng bintana. Gabi na at madilim nasa daan tamang-tama rin na pag suot ko ganito kasuotan.  Kinuha ko sa strap ng bag sobre. Ito lang susi ko para makatakas sa'min kahit hindi ko alam ano meron sa paaralan na'yun ay kailangan ko muna mag tago sa pasamantala. Sana tulungan ako ng dyos. Sana mabigyan ko ng hustisya pagkamatay ni alice.