One

1 0 0
                                    

Nagmamadali akong tumakbo papuntang baba dahil nagaalburoto na naman ang aking ama.

" Ano ba? Bakit hindi mo na naman nilinis ang opisina ko?". Saad niya pagdating ko sa baba.

" nakalimutan ko kasi 'dy. Hehe". Tumawa pa ako nang pagak upang hindi na sya magalit.

" How many times do I have to tell you na dapat mong linisan ang opisina ko. Why cant you just be like your sister?, lahat nang ipinapagawa ko sa kanya, ginagawa niya. Eh ikaw? Anong ginagawa mo? Higa ka lang nang higa o cellphone ka lang nang cellphone. Anong klaseng babae yan?" . Pigil ng galit na saad niya.

Yumuko nalang ako dahil alam ko namang hindi na sya matinag pa.

" ano ba ang ginagawa mo at palagi ka nlang jan sa kwarto mo?". Huminahon sya sandali ngunit bakas parin ang galit sa kanyang mukha.

" gumagawa po ako nang project at assignments. Tapo-".hindi ko natapos ang aking pagsasalita nang nagalit na naman sya. Oh damn!

" Jan ka na naman sa mga rason mo upang makabasa lang. Alam mo bang palagi na lang akong nagtitimpi sa iyo? Iyang pagbabasa mo nang mga libro mo, o mga rason upang makapagfacebook lang?" Yeah right. Akala niya sy lang ang nagtitimpi. Psh

" totoo na man po eh. Ginagawa ko ang aking proyekto dahil wla na akong magawa at ipapasa ko ito sa lunes." Hindi ko na talaga mapigilan ang pagtaas nang aking boses.

" Hindi ako naniniwala jan sa mga rason mo na yan. Palagi na lang. Palagi! Alam mo bang hindi na ako makapag utos sa iyo dahil palagi ka nlang busy jan sa ginagawa mo? Hindig hindi na ako maniniwala. Noon pa talaga yang style mo o mga rason mo na iyan!" Hindi na talaga niya napigilan ang pagtaas muli nang kanyang boses.

" Noon pa don ako nagtitimpi sa iyo. Pasalamat ka at tinuri pa kitang ama. Palagi mo akong sinasaktan. Verbally at physically. Nakakasakit kasi may mga maids naman tayo. May mga kapatid naman ako upang utusan. Bakit ako palagi? Why cant i be enough for you? I did every thing i can just to prove you na karapat dapat akog mamahala ng isang bussiness natin or worthy for the laughs that you exhaled. Na karapat dapat akong maging isang perez at hindi maging isang utusan mo? Damn. Was i never enough?"

Hindi ko na talaga kaya.
Hindi ko na sya tinignan at tumakbo ako papuntang kwarto upang kuhanin ang aking pera, isang maliit na baril,cellphone, at car keys.

Pagdating ko sa baba, nakita ko pa ang aking ama na tumitingin sa bawat galaw na binibitawan ko.

"Ren--" hindi na niya matapos ang kanyang sinabi dahil pinutol ko ang sasahihin nya.

" Dont even try to follow me or stop me. I wont even think twice to cut your useless tongue. I wont be back tonight. May sleepover akong sasalihan." I said in a matching cold tone.

" y-yeah". Saad nya.

Sumakay na ako sa sasakyan ko. While driving, dinial ko ang number ng barkada ko.

" guys, bring your finger foods, duvets, cars , pillows, blankets or whatever you need dagil mag cacamp tayo doon sa bahay ko. And oh!, Dont forget to bring marshies.". Mahina ang pagkasabi ko sa last na sentence. Hehehe😅 dmn.

" hahaha. Sge Boop."
" yay!. Im in."
" sge.sge. im in too"
" I'll bring the marshmellos!".
Sagot nila.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 10, 2016 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Never Enough?Where stories live. Discover now