BELGİN

36 0 0
                                    

Belgin- Leyla Lydia Tuğutlu
BELGİN
Henüz on iki yaşındaydım babaannem çağın hastalığı olan kanserle mücadele ediyordu.Babaannem benim için çok ama çok değerliydi.Onun bu haline dayanamıyordum.Öylece yatıyordu hiçbir şey yapamıyordum.İçim acıyordu canım çok yanıyordu.Ben onun için hiçbir şey yapamıyordum.Dua ediyordum sadece dua ediyordum.

Biz beş kardeş olduğumuz için annem çoğu zaman benim bir küçük kardeşim Berna ve benimle pek ilgilenemiyordu.Babaannem ve dedemle aynı apartmanda oturuyorduk aynı zamanda amcamlarla da.Biz ilk katta,amcamlar ikinci katta,babaannemler üçüncü katta.Hal böyle olunca birbirimize baya yakındık ve ben her ağladığımda,canım bir şeye sıkıldığında ve mutlu olduğumda babaanneme koşardım.Onun beni çok sevdiğini düşünürdüm.Beni annemden çok dinlerdi.


Bir keresinde hiç unutmam Berna ve Beril ile kavga etmiştik o zamanlar 10 yaşında ya vardım ya yoktum.Beril benden üç yaş küçük ne biliyim bana saldıracağını kulağını çekmiştim küfür ettiği için birden Berna ile birlikte bana vurmaya başladılar. Bağırış çağırış koptu. Ben ağlayarak babaanneme koştum hemen kapıyı açtım ve babaannemin dizlerine kapanıp ağladım.O benim saçlarımı okşadı ve beni teselli etti.Bazen şımarıklık yapıp yalandan sırtım kaşınıyor diyip sırtımı kasıtırdım babaanneme. İşte böyleydi babaanneme olan sevgim. Bazen annemden bile çok sevdiğimi düşünürdüm onu.


BELGİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin