...
Gelme sen...
Affedemem susuşlarını ardında kalırken çığlık çığlığa...
Arkana bakmayışını affedemem...
Soluk tenime parmak ucunda getirdiğin misvak kokunu başka tenlere dağıttın sevdiğim...
Hâlâ senin olduğumu söyleyemem...
Dönüp sever misin desen;
Göz çukurlarımdaki denizimden bahsedemem...
Affedemem iç çekişlerimi affet...
Hiç oluşumu affedemem...
17 yaşımdın benim...
Sana kattıklarımı anlatamam oturup karşına...
Utanırım...
Saflığımı nasıl aşkınla süslediğimi satırlara yazamam...
Deli dolu duygularımı affedemem...
Şimdi yeniden açsam yüreğimi;
Tutup elinden yaralarımı gösteremem...
Kanatırsın bilirim...
Acılarımı haykıramam karşında çaresiz...
Gururuma yediremem affet...
Okumayacağın saklı şiirler yazdım sana,
Belki bulursun diye denizlere yük edemem gidişlerini...
Adını kazıdığım taşlarımı göğsümde taşıdığımı söyleyemem...
Gidemem sandığım senden nasıl parça parça koptuğumu hatırlamam da sorsan...
Ama yeniden sen de olamam,
Sana sunduğum yıllarımı affedemem...
...
E.A
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON YANIM
PoetrySıradan bir insan değildir yazan bir insan, Sıradan satırlar bulmayı bekleme sayfalarımda. Tamamında yaşanmışlık yatıyor cümlelerimde, belki de sadece empati, Boş satırları bulmayı bekleme. Hece hece duygu yükledim mısralarıma, Ruhsuz rüyalar bulmay...
