Sen ne kadar bana dur desende ben yine devam edicem parcalasanda ellerinde ellerimi açıp devam et derdim. Eger küçük bir ışık bana dogru tutsaydin ben sana dönüp şu kum taneleri var ya hani onları sayamadigimiz kadar sevemeyecegimiz kadar seviyorum derdim. Derdim de karşında seni dinleyen biri olucak mı ki sen öyle hayal kur zaten başka hiçbişey yapamazsın durup dusunsende ben ne yapıyorsun desende sen kalbini ona vermissin bile neyin kafasını yaşıcaksın ki bize gelenler saglam dur ayakta dur denilirdi ama nafile ben arkami her dönüşümde kime inanicagimi şaşırmış oluyodum arkamdan isleri cevirmeyi bırakıp tünel kazmaya çalışmışlar okadar hayel bosa yani her gozyasinda onu dusunmekten vazgecmek istesende olmuyo iste hickira hickira aglayarak okursun bazen hickirarak aglamak istersin bagirarak butun nefretinle ama susarak aglarsanda içine akiticaksin zehrini igneyi sokupta bekliyolar iste kimin bizden haberi var ki herkez kendi dunyasina bakip insanlari eleştirmekten arkasından acaba bugun kimin hayallerini yıksak gibi düşüncelere kapilsalar da ayakta duramadigin anlarda oluyo iste yikildiginizda biri de elini uzatmadan elini veripte çekiyor iste o anda yere bir defa yığıldıginda anlarsın kimin ne oldugu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki hissizlik
Teen FictionHer zaman hersey düzgün gitmesede küçük bir umut taşır ya insan az biraz da olsa tekrar başa dönmek hiç istemesede birileri hep onu başa çeker cirpindikca batar insan agladikca daha da sel olan gozyaslarimizi kimse silmeden ellerimiz titreyerek sil...
