(Jake's PoV)
"Jake im talking to you! Aalisan mo nanaman ba ako!" Sigaw ni dad. Habang papaalis ako ng bahay.
"Talk to yourself. I wanna leave and go to somewhere!yung malayo sayo! SAYO AT SA PERA MO!" Sagot ko pa habang pasakay sa kotse ko.
Narinig ko naman na nasigaw parin sya at para bang inis na inis na din.
At wala akong pake kung magalit sya, pera lang mahalaga sakanya dahil sakanya kung bakit ganito ako, dahil sakanya kung bakit galit ako sa mundo at dahil din sakanya bakit miserable ang buhay ko. At dahil sakanya kung bakit lumayo si mommy.
*Flashback
I was 10 years old since my parent argue of something.
Something na tungkol sa pera at sa bababe.
"Hazel makinig ka naman . I'm sorry" hinging tawad pa ni daddy.
"Tama na arnold, nakakapagod na yang sorry mo. Sawang sawa na ako. Kung gusto mo jan ka na sa pera mo. Tutal ayan naman ang mahalaga sayo diba! At isa pa dun ka nadin sa babae mo! Magsama kayong dalawa! Ito ang sasabihin ko sayo arnold ayoko ng maging option mo!tama na ang sakit na eh. Asawa mo ko pero ang pakiramdamko baliwala ako sayo. Pagod na akong intindihin ka!---- AALIS NA KAMI NI JAKE! " nasa kwarto ako nun at rinig na rinig ko yung mga usapan nila. Nakita ko naman si mommy na pumasok sa kwarto ko at kinukuha ang mga gamit ko.
"Mommy san po tayo pupunta" tanong ko pa sakanya.
" jake bilisan mo na mag asikaso ka na aalis na tayo dito"sabi pa ni mommy habang nag iimpake.
"Paano po si daddy mom"
"Iiwan na natin si daddy jake ..bilisan mo na jan." Daling sabi pa ni mommy.
Ng matapos na kami sa pag impake lumabas naman na kami ni mommy sa kwarto ko. At nakita kong andun sa labas si daddy.
" hazel wag mo tong gawin. Anak ko si jake plz." Pagmakaawa pa ni daddy.
"Simula nung una palang arnold binitawan mo na kami! Aalis na kami"
Nag aaway lang sila sa harap ko. Di ko sila maintindihan at alam kung ano ba talaga pinag aawayan nila.
Gusto kong sumigaw at the same time gusto ko nalang din umalis nung mga panahong yun pero napansin kong hinatak na ako ni daddy.
" hindi mo makukuha sakin si jake. Hindi mo makukuha ang anak ko. Kung gusto mong umalis. Umalis ka mag isa." Sigaw pa ni daddy kay mommy.
Pinipilit akong kunin ni mommy pero hindi nya ako makuha and that time dun na bumuhos luha ko.
"Sige umalis ka na hazel! Di kita kailangan dito" pagtaboy pa ni dad kay mom.
Iyak lang ako ng iyak nun habang nakikita kong paalis si mommy.di ko alam ang gagawin ko. Pinilit kong tanggalin yung pagkahawak sakin ni daddy at nung matanggal na ito hinabol ko si mommy.
At thank god naabutan ko sya.
"Mommy wag mo ko iwan!" Iyak ko pa kay mommy habang yakap yung bewang nya.
"Baby..babalik si mommy ah..pero lalayo muna ako.iloveyou..always remember that ok."sabi pa ni mommy sakin habang yakap ako.
Nakita ko naman si daddy na nakatanaw lang .
At maya maya ay may kausap nanaman sa telepono.
Bakit di nya pinipigilang umalis si mommy!
Di an ba talaga mahal nindaddy si mommy!?
Dahil sakanya bakit aalis si mommy. Dahil sakanya kung bakit ako iiwan ni mommy! I hate him!
*End of Flashback
Kaya ganun nalang talaga ang galit ko sakanya, wala syang kwentang ama at asawa mas mahalaga lang sakanya ang pera.
Andito ako ngayon sa dati naming bahay.
Abandunado na to.
Ito yung bahay namin bago umalis si mommy.
Its been 10 yrs.since we left this house.
Andito lahat ng memory namin mga good at isang bad memory.
