Chapter 5: Assumera

79 6 5
                                    

Ruth's POV:

Ayh grabe naman tung babaeng tu!  Lalaki pa talaga kinaibigan ha!? Pero gwapo na rin naman. At kung ganun, tuksuin. Hahahaha xd

Nung nakarating nakami sa classroom. Sabi ko sa kanya...

"Oh ano na!?  Sino ba yun!? Hahahah,  ayieee ♡.♡ kaw ha."

Ganito lang mukha ni Anisah -__-

Ahhahaha!!

"Ganito kasi yun, nung first day of school.. Nabangga ko yun. Natumba ako nun. Hindi siya nag sorry o kahit tinulungan man lang ng abnormal na yun. Tumingin lang siya, kaya abnormal nga talaga siya. Tapos nagkataon pang kaklase natin yun. At kanina....  Nagkita kami sa canteen, nag sorry siya at nilibri ako..  Ganun kasi yun...  At huwag na huwag mong tuksuin yung abnormal na yun sakin" sabi niya na galit na galit.

Ayh! Kaklase pala namin yun. Habang ako, seryosong nakikinig sa kanya, ang hindi nya alam ay paparating yung tinatawag niyang abnormal.

Sana di narinig ng lalaking tuh pinagsasabi ni Anisah baka wala na akong matukso nito.

"Anisah?"-sigaw nung a-abnormal, ginaya ko lang yung tawag nya dahil di ko pa kilala.  Ahhahaha!!

Anisah's POV:

"Anisah?",sigaw ng pamilyar na boses. Hala si abnormal!  o.o

Narinig nya ba ang mga sinabi ko kanina!?

"hmmmm!??" ang tanging nasabi ko.

Nung tinignan ko si Ruth, tumatawa. Parang kinikilig. Tssk.  -_-

Pero anong ginagawa ni abnormal rito!? Matanong na nga. ?_?

Ayh, magkaklase pala kami.  Ang tanga ko naman. ~_~

At bigla siyang nagsalita,

"bakit mo ako Iniwan? Nagmamagandang loob na nga ako sayo para makabawi sa mga kasalanan ko eh."-sabi ni abnormal.

?_______?

Tapos!??

Yun lang ba sasabihin nya!?  Ang waley ng dating.

"ahhh!  Salamat sa foods. Okay na yun sakin. Tinatanggap ko na ang sorry mo. At isa pa 'wag mo na akong sundan. Baka ano pang sabihin ng iba jan (sabay tingin kay Ruth)... At ayokong matukso sa mga taong abmormal na tumitingin lang pag may nabonggo. >__< tssk." sabi ko sa kanya sabay inikutan ng mata.

??_____??

Nagtaka ako kung bakit ko nasabi ang mga yun.

Pero.... Nakakahiya dahil ang AsSUMiNG ko. >Δ<

Ewan ko ba sa taong ito. Parang abnormal talaga eh.

"Araaay namaan!!", napatingin ako sa kanya, hinawakan niya ang dibdib niya na tila ba nasasaktan ng sobra. Tssk!!  Abnormal nga naman!

"grabe ka naman. Una sa lahat hindi kita sinusundan. Nakita mo naman siguro na magkaklase tayo di'ba? Bakit ka naman nila tutuksuin saakin?... Ang  assuming naman ng mga babae ngayon. Baka naman may gusto ma sakin nu!? Hindi panga nangyayari inuunahan na agad. At yung sinabi mong abnormal,  hindi mo pala alam? MATAGAL NG NASA AKIN YAN!  Hahahahahaha!!" sabi nya na ipinagtataka ko.

+____+

*speechless ako sa sinabi nya*

Pinapagalit ba nya ako? Bakit naman kung oo!?

Or gusto n'ya  lang makipag kaibigan!? Tssk >_< .........

*kring**kring*

Bell na rin sa wakas at bumalik na si Ruth sa upuan n'ya. Harap ko pa naman tung si abnormal.

Tsk. +.+

----------

Author's Note:

Hi po ^__^

Maganda po ba story?

Pa follow naman jan oh (⌒o⌒)

Thank you po sa readers!

Vote  n'yo  po kung nagustohan nyo. (○゚ε゚○)

Lavya guys! (づ ̄ ³ ̄)づ

True Love Waits (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon