Ulan (One Shot)

Kiev's pov.

Palakad lakad ako sa park magisa, para bang lutang ako buong araw, ewan ko ba , oh baka naman dahil lang ito sa buisit kong boyfriend na pinagpalit ako sa aking best friend,

Lupit ng tadhana sakin. Sa dinami dami ba naman ng babae sa mundo bakit sia pa,bakit best friend ko pa? haaayyyy buhay nga naman,

Umupo ako sa isang bench at wala pang mga ilang minuto, pumatak ang mga luha sa aking mga mata. Oo nga naman, minahal ko rin ung mokong na un, sobrang sakit lang kasi,na kahit tatlong linggo na kaming wala, hindi parin ako makamove-on.

"Miss ,panyo?"
Napaangat ang ulo ko na kanina pa nakayuko dahil sa lalaking nasa harapan ko ngaun,

"Hindi ko yan kailangan"
Pagmamatigas ko,

"Alam mo, dapat hindi iniiyakan ang taong hnd worthy dito"
Sabi nia bago umalis at iniwan sa aking tabi ang kulay asul na panyo,

~~

Umagang umaga umiiyak na naman ako, bakit ba kasi hnd nauubos ang mga luhang pumapatak sa mga mata ko?haaayyy buhay!!!!

May klase kami ngaun pero walang akong ganang pumasok,sama ng pakiramdam ko,cguro Dahil narin sa naulanan ako kagabi habang naglalakad pauwi,

"Buti pa ang ulan"
Bulong ko nalang sa sarili ko

*bling*

May nagtxt sa Cp ko kaya naman agad kong tiningnan,

Unregistered #

Puede bang makipagkita?
Kung oo ang sagot mo , sa rooftop mamayang hapon

Ahy wag nalang baka rapist pa yan,

Naligo na ako at bumaba para mamasyal na naman, gusto kong makalanghap ng fresh air ,

Pagkababa ko wala na sila mama at papa, buti naman,

~
Nandito ako sa gilid ng I log sa may park, dito kami madalas tumambay dati, nakakalungkot lang na ako nalang mag-isa ngaun,tiningnan ko ung panyo na hawak ko, pagmamayari pala to ng lalaki kagabi

At sa hindi ko na mabilang na pagkakataon, umiyak na naman ako, hnd ko na naramdaman na may lalaki na palang nakaupo sa tabi ko

"Sabi ko naman kasi sau na wag ka ng iiyak eh,"
Hnd ko na sia napigilan, kinuha nia ang panyo na hawak ko at dahan dahang pinunasan ang mga luha sa pisingi ko

"Nasayo pa pala to"
Sabi nia sabay ngiti

"Salamat"
Pagsasang-ayon ko ng nakangiti,

"Mas maganda ka pala kapag nakangiti"
Binalewala ko lang ung sinabi nia at dinamdam ang simoy ng hangin na dumadapo sa mukha ko,

"Ako nga pala si Cairo"
Sambit nia at iniabot ang kamay nia,

Tinanggap ko narin ito

"Kiev"

~~~
Ilang buwan narin kaming magkakilala ni Cairo, tinulungan nia akong magmoveon, eh ikaw ba naman sabihan ng,'kapag lumampas sa 10 ang bilang ng pagiyak mo simula ngaun, liligawan kita'

Kaya ayun, madalang nalang kung umiyak ako,nakatulong rin naman pala ung salita niang un, wag nga lang sana niang totohanin, baaa, strict ang parents ko.

Magkikita kami ngaun ni Cairo,

Pagdating ko sa garden ng school, nandun na sia, nakatalikod sia sakin,pagharap nia, may hawak siang white rose,