***Telefon Mesajı***
Fran:Sana büyük sırrı söylemedim,Leon'un babası onun yüzünden ölmüş. Ya da o sebep olmuş.
Yok yani böyle bişey olamazdı. Onun yüzünden mi?Neden ki? neyapmıştı da ölümüne sebep olmuştu?Leon'a baktım bir an,ne yaşamıştı acaba? Birden bana baktı ve gözlerimiz buluştu.Karanlıktan yarı yarıya gördüğüm yüzünde 'Ne oldu?' dermişçesine bakıyordu bana. Sormalımıydım bilmiyorum,bişey diyemeden kafamı çevirdim sadece. Elektriklerde geldiğinde...
Leon:Ben gideyim artık. Elektrikte geldi borcumuda ödedim.
İmalı imalı söylemişti. Evet hata yapmıştım belki de ona bana borçlusun diyerek ama ne yapayım korku insana herşeyi yaptırıyor.Sırtını döndü ve hızlı adımlarla kapıya doğru ilerledi.Yerimde hafifçe doğruldum oan doğru döndüm.
Violetta:Teşekkür ederim. İstemeseydin kalmazdın yani...Neyse sağol.
Sadece kafasını hafif bana doğru çevirip tebessüm etmekle yetindi.Kapıyı kapatıktan 5 dakika sonra Federico geldi.
Federico:Ben geldim.
Violetta:Leon burdaydı.Sen çağırmışsın.
Federico:O bakışı biliyorum ben,gerçekten unutmuştum çağırdığımı valla bak.
Violetta:Öyle olsun.
Bu sır olayını Federico'ya üstü kapalı bir şekilde ormam gerekiyordu.Yoksa meraktan çatlarım.Yanıma öküz gibi oturması ve kumandayı eline alması bir oldu.
Violetta:Leon'un babasına ne oldu?
Federico:Ölmüş diye biliyorum.
Violetta:Neden ki?
Federico:Hayırdır ne bu merak şimdi?
Violetta:Öylesine ya,konu olsun diye.
Federico:Sadece öldüğünü biliyorum.Ailesi hakkında konuşmayı sevmiyor,istemiyorda.
Violetta:Ne yaşadı ki böyle oldu bu çocuk ya?
Federico:Anlamadım,ne dedin?
Violetta:Sesli düşünüyorum ya boşver beni,ben yatacam hadi iyi geceler.
Federico:Yardım edeyim mi çıkmana?
Violetta:İyiyim ben ya zıp zıp giderim işte.
Federico:dikkat et diğer ayağınıda kırma.
Violetta:Mal ya.
Tek ayak üstünde,sanki okulda ceza almıım gibi seke seke gittim odama ve attım kendimi yatağa.Aklıam Fran geldi,ona cevap yazmamıştım.
***Telefon Mesajı***
Vilu:Nerden biliyorsun?
Fran:Benim kaynaklarım güçlüdür biliyorsun.
Vilu:Daha fazla bilgi?
Fran:Bunlarla yetinmek zorundayız başka yok.
Vilu:Tamam bu aramızda kalacak.
Fran:Tabiki de merak etme.
Vilu:Öptüm,iyi geceler.
Fran:Bende,sanada.
Telefonu kapatıp bir kenara koydum.Günün yorgunluğu sayesinde başımı koyar koymaz uyuyacağıma emindim.Öyle de oldu zatan.
***Sabah***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayat Paylaşınca Güzel
RomanceBirbirlerini çok seven iki insan ve bir yanlış anlama yüzünden 1 yıl ayrı kalırlar. Peki ya o bir yılda hayatlarında ne oldu neler değişti? Okuyun ve öğrenin...
