8.Bölüm

27 1 0
                                    

Sabah kalktığımda aşağıdan mis gibi kokular geliyordu. Yağmur u uyandırıp aşağıya indik veee:
-O ne lann!!!!
-Ay bayılcam

Kaan ve Burak kahvaltı yı çoktan hazırlamışlar bile. Kahvaltı kahvaltı değil bildiğiniz ziyafet.

Elimi yüzümü yıkayıp çabucak duşa girip çıktım. Üstümü giyindikten sonra çabucak aşağıya indim ve hayvan gibi tıkınmaya başladım.Ağzımdaki lokmayı yuttuktan sonra:
- Ya siz napmışsınız böyle. Siz de böyle cevherler varsa siz her gün bize kahvaltı hazırlayın bari
Yağmur:
-Aynen öyle. Ya siz bunları dışardan falan mı sipariş ettiniz. Doğruyu söyleyin!!!
Burak:
-Hayır canım. Hepsini kendimiz yaptık noldu bakıyorum da bize güvenmiyosunuz.
Yağmur gözlerini devirdi ve yemeğe devam etti.

Uzun süre sessizlik oluştu. Ve sessizliği bozan ben oldum:
- Kahvaltıdan sonra bi yerlere gidelim mi?
Kaan:
-Yeni fuar açılmış buraya(İzmire). Konserler de varmış oraya gidebiliriz.
Hepimiz onayladıktan sonra kahvaltımızı bitirip hazırlanmaya başladık.

Üstümü giyip salona girdim herkes orda beni bekliyordu:
-E hadi gidelim
Kaan:
-Gidelim de konser akşam veriliyo. Gidersek saatlerce konseri bekleriz. Ama orda lunapark da var aksama kadar lunaparkta eğleniriz.
Burak:
-Hız çocuk muyuz napcaz lunaparkta.
Kaan:
-Yok be oğlum öyle atlıkarıncaya falan binmicez. Korku treni,kamukazi,gondol öyle şeyler.
-Aaa bak gondol varsa kesin geliriz.
Ben hemen atıldım:
-Hop hop benim yükseklik korkum var onların hiçbirine binemem sadece korku trenine binerim.
Kaan
-Ya Ada ben varim ya daha ne
-Ama...
-Ama yok biniceksin
-Offff yaa

Oysa korktuğum şey bayılmaktı...

Hepimiz eşyalarımızı alıp Kaan ın  arabasına bindik. Kısa zaman sonra da fuar a vardık. Konseri hazırlıyorlardı. Oradaki görevlilere kimin konseri olduğunu sorduğumda fazlasıyla şaşırmıştım. Konser Murat Boz'undu!!!
Gidip bizimkilere söylediğimde sadece Yağmur sevindi o iki odun parçası mal bakındılar.
Ben:
-Hangisine binicez
Yağmur:
-Gondol
-Ama benim yükseklik korkum var
Kaan:
-Seninle bu konuyu konuşmuştuk
-Ya ama...
-Ada yeter!

Bisey diyemeden gondola bindim ve koltuklara oturduk  çok stresliydim ve heyecanlıydım. Gondol yavaşca hareket etmeye başladı. Bir süre yavaş gitti ve gidgide hızlandı ben de kaanin  elini sımsıkı tutuyodum  ve çığlık atiyodum. Çok eğlenceliydi ama korkuyodum. Başım dönmeye başladı ve gözlerimin kapandığını hissettim.
~Kaan ın  Ağzından~
Ada nın bir süre sonra gözleri kapandı fakat nedenini hiçbirimiz anlayamadı. En sonunda farkettim ki Ada bayılmıştı.Benim yüzümdendi. Görevlilere bağırarak ada nin bayildigini söyledim ve gondolu durdurdular. Arabamla ada yi hastaneye görürdüm yağmur adayı uyandırmaya çalışıyordu. Burak da ayni şekilde. Hastaneye verdiğimizde Adayı sedyenin üzerine koydum doktorlarda  muayene odasına götürdüler. Adanın durumuna baktıktan sonra bi doktor çıktı ve hemen atladım:
-Adanın durumu nasıl
-Ciddi bi durum yok sadece kasılmış o kadar. Serum taktık ve yaklaşık 1 saat veya yarım saat boyunca kendine gelir. Kullanması gereken ilaçları da reçeteye yazıcam
Büyük bi oh çektim vr hep beraber Adanın uyanmasını bekledik

Arkadaşlar bir dahaki bölüm 5 vote 3 yorumla gelecek.Arkadaşlar lütfen kitabı beğenmediyseniz söyleyin gerçekten o kadar kişi okuyo ama kimse vote vermiyo.:'(

Lise AşkımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin