I've been 1 hour crying in the bench.Kasakit talaga ng nakita ko. Natigilan ako nang may huminto sa harap ko but I didn't mind it.Tuloy pa rin ako sa pag-iyak ko.
"Take this.You need it."
Inangat ko ang ulo ko para tignan siya pero hindi ko siya makita dahil sa sinag ng araw.Dali-dali ko namang inabot ito kahit hindi ko pa siya kilala.Yumuko ako para punasan ang luha ko.Nung isasauli ko na ang panyo ay wala na siya.Nakalayo na.Likod na lamang ang nakita ko.
"Thank you" I shout.
Itinaas niya ang kaniyang kamay at nagwave.Umalis na rin ako Para makauwi na at makapagpahinga.
-----------------------
-----------------------
Pabitin muna.Hahaha😂😊 Ahm I hope you'll enjoy reading my prologue.Malapit ko nang ipublish yung chapter 1.
Chapter 1:The beginning.
YOU ARE READING
Quietly Inlove
Novela JuvenilThis story can make you laught,cry,hurt and of course love.I hope you like it.
