Accidentally!, She was Pregnant with Not Her Child

Chapter One

"a-ahhm! May sasabihin sana ako sayo."
Natatakot  akong aminin sa kanya ang totoo, baka Hindi niya matanggap ito sa ngayon.

"Ano yun?"
Paano ko ba sisimulan?
Natatakot Ako Baka ano pa ang maging reaction niya.

"A—ahm Kasi R-ron B-buntis ako, ikaw ang ama."
Ayaw ko na aalis na lang ako, ayaw Kong makita ang maging reaction niya.

"Tama ba ang narinig ko? Mag kakaanak na tayo?"

"A-ahm oo Ron"

"T—talaga?"
Bakit na uutal siya?

"Hu—huhuhu..!"
Umiyak na ako, sabi ko na nga ba anong maging reaction niya

"Yes! Yes! Yes! Magiging Daddy na ako, Yes!"

"Wa—wait lang R-ron, hahahaha...whaaaaaaa...hahahahhhhh...! T—tama na R-ron, nakikiliti ako Whaaaaa...!"

Hindi ko akalain ang maging reaction niya, akala ko tama ang hinala ko, na baka hindi niya tatanggapin, pero mali pala ang lahat ng iyon.
Dahil nandito siya, saakin pinag kikiliti niya ako, at buhat na parang isang sanggol na buhat na buhat ng kanyang Ama.

Napag decisionan kong Mag admit sa Hospital, at mag pa Check up kung totoo ba ang hinala Kong Pag bubuntis.
Ay Mali pala, mag papa check ako, dahil siguraduhing totoo sabi ni Ron pala mapadali nanaming mabili ang Mga vitamins ko, para saaking anak na sa sinapupunan ko.

Nandito ako ngayon, papalabas sa Office, time to go home na kasi kaya nakapag decision ako, ngayong araw na lang ako pupunta sa hospital.

Bumaba na ang elevator, at bumukas na ito
At agad naman akong lumabas.
Pumunta na ako sa parking lot.
Hinanap ko ang Simpleng kotche ko, na Tamang tama na saaming apat.

Bumaba na ako ng aking kotche para ma-i Park ko na ito sa parking lot.
At agad na akong pumasok sa main gate ng hospital at agad naman akong sinalubong ng Security Guard dito, at Agad ko namang pinakita ang I,D ko.

Nang natapos na iyon.
Pumasok ako, sa Office of the Doctor.
Kumatok ako, at ilang katok palang
"Come in"

"Good Afternoon doc!"
Bati ko sa magandang Doctorang Kaharap ko ngayon

"What can I help from you, Miss?"
Agad naman akong sinalubong ng tanong ni Doc.

"Mag papa Admit po ako, kung Pregnant po ba ako, at shaka po mag papa check up po ako sa health ko, at sa sinapupunan ko po"
Magalang na pag papaliwanag Kay Doctora

"What is your name?"

"Sandy Mae Villa Montenegro po"

"Nice name! I'm Doc. Mariefe Tomboc Sanchez, but you called me Doc. Marie."

"Okay po, Doc. Marie"
Sa tingin ko, nasa 40's na si Doc. Marie.
Kahit matanda na ito makikita mo parin ang angulo ng kanyang magandang Mukha.

"Okay! Then Let's go from the Admirers, Follow me! Sandy."

"Yes! Doc."
Sumunod lang ako, sa kanya.
At nang makarating na kame sa Admirers, agad niya akong pinaupo sa Mataas na chair, na makikita mo sa pag admit sayo, sa taas ng Result na parang TV ito.

Nang matapos na iyon na isagawang Admit at page che check up?

Sabi ng Doctor Bumalik ako bukas, idadala ko raw ang Kamag anak ko ba o, asawa ko man lang.

Ano kayang result test sa Health ko at sa health ng anak ko?
T'sssss...!
Ayaw Kong ma stress ngayon, dahil baka papangit pa ang magiging anak ko.

Think Positive Sandy, Don't Think negative ika nga nila.
'Pag nag isip ka ng kung ano ano?
Ma stress ka pa, at Baka maging pangit ang anak mo!'
Ayaw ko nga ng ganun.

          ~~~•••🌺🌹🌺•••~~~

Nang maka uwi na ako, agad  na akong lumungkat sa ref kung anong kakainin ko.
Hmmm..? 😏
Masarap 'to uh? Timikman ko "Pweeee...!😡😠"
Ang alat naman nito t'ssss...! Daisy naman?
Nag luto ka pa?
T'sssss..! Nag Desert na lang ako, 'tas Nag timpla ng milk.
Gabi na kasi pag mag luto pa ako.

Nang matapos nun?
Plano ko nang ma tulog, kaya pumunta na ako sa taas.

Bago pa yun? Pumunta muna ako sa kanya, kanyang kwarto ng dalawa Kong kapatid.
Tiningnan ko sila ng maigi.
Napangiti na lang ako, dahil naisip ko, nakaya ko lang din Mapa buhay ang mga kapatid ko.
Kahit ako nalang ang nag tataguyod saaming tatlo, patay na kase si mama at papa.
Pag papakamatay palang ni papa, sumunod na si mama.
Madaya nga sila eh!
Iniwan nila kame, iniwan nila ang nakababatang kapatid namin na si Lecxy 1 year's old palamang si Lecxy samantalang si Daisy naman ay Sampung Taon palang at ako naman, mag tatapos ng kolehiyo, hindi pa nga kame nakaka recover sa pag ka matay nila eh!
4years palang nakakalipas. 4 years old na si Lecxy ngayon samantalang si Daisy naman
15 years old na ngayon at ako naman mag tu-twentytwo  naman.
Naitataguyod ko naman sila ng maayos kasi, may marangal na akong trabaho sa Opisina, secretary ako sa kumpanyang Valdemar's Company.

Maswerte nga ako dahil, natagpuan ko ang 'The one' ko
Na si 'Michael Ron Valencia'
Nag tatrabho Rin siya sa Kumpanyang tinatrabahuan ko.
Doon nga kame, nag kita eh!
Hihihihihh...!
Kaya hindi talaga ako, aalis sa Kumpanyang yun memorable lahat ng nandun.
Hahaha..!
Ano ba yan? Matutulog nanga lang ako.

#SaySomethingI'mGivingOfOnYou!
#FOREVER!!
===Sheryl===