Niall Horan heeft een zusje?

Hoofdstuk 12

Emma p.o.v.

Ik zit in de wachtkamer bij de dokter. Zayn wilde perse mee. Vanuit hier gaan we direct door naar zijn ouders. Die moeten het natuurlijk ook weten. "Emma Horan!" Roept de dokter. Ik sta op en Zayn loopt achter mij aan. Als we zitten vertel ik mijn verhaal. De dokter luistert en vraagt dan of ik op de onderzoekstafel wil gaan liggen. Ik ga liggen en de dokter voelt aan mijn buik. Hij stelt een paar vragen en zegt dan dat ik weer op een stoel mag gaan zitten. "Gefeliciteerd! U word vader en moeder." Ik kijk Zayn blij aan. Hij kijkt net zo blij terug. "Ik zal een afspraak regelen voor u in het ziekenhuis. U krijgt dan een brief thuisgestuurd. U bent nu 5 weken zwanger." We staan op, lopen naar de deur en geven de dokter een hand. Als we in de auto zitten, vraag ik Zayn wanneer we het zijn ouders gaan vertellen. "Zullen we het vandaag vertellen?" Vraagt Zayn. We rijden naar zijn ouders en stappen uit. Zayn pakt mijn hand vast en neemt me mee naar binnen. De moeder van Zayn begroet ons vrolijk. "Wat gezellig dat jullie er zijn!" "Mam we moeten je wat vertellen," begint Zayn, "zullen we even in de kamer gaan zitten?" "Is goed." Zegt ze. Als we zitten begint Zayn te vertellen. "Mam, Emma is zwanger." Mijn moeder kijkt ons blij aan. "Gefeliciteerd! Hoelang ben je zwanger?" Vraagt mijn moeder aan Emma. " ongeveer 5 weken." Antwoord ze. "Wat leuk! Ik ben zo blij voor jullie! Blijven jullie eten?" Vraagt mijn moeder aan ons. Ik kijk Emma aan. "Is goed." Antwoord ze. "Ik ga eten maken in de keuken. Ik roep wel als ik klaar ben. Blijven jullie maar lekker zitten." Zegt ze glimlachend tegen ons en ze verdwijnt naar de keuken. Emma kijkt me glimlachend aan. Ik kijk glimlachend terug. "Zayn, wil je straks even mee naar het graf van mijn ouders?" Vraag ze. "Natuurlijk!" Antwoord ik. Ik geef haar een kus. Dan roept mijn moeder dat we gaam eten. Ik sta glimlachend op en steek mn hand uit naar Emma. Ze pakt hem van en zo lopen we hamd in hand de keuken in.

Na het eten, wat overigens heerlijk was, gaan we weer naar huis. Maar eerst gaan we nog even naar de begraafplaats. We lopen over de begraafplaats richting het graf van mijn moeder. Ik vind het jammer dat ze haar 1e kleinkind nooit zal kennen. Ik zucht. Zayn trekt me wat dichter tegen zich aan. Als we bij het graf van mijn moeder staan, krijg ik tranen in mijn ogen. Dan begin ik te huilen. Zayn probeert mij te troosten. Na een tijdje word ik weer rustiger. Zayn veegt mijn tranen weg en geeft me een kus. "Bedankt." Zeg ik tegen Zayn en ik geef hem een kus terug. "Geen probleem." Zegt Zayn. "Zullen we terug gaan?" Vraag ik. Zayn knikt en pakt mijn hand vast. We rijden in stilte naar huis. "Wanneer wil je het Niall gaan zeggen?" Vraagt Zayn. "Ik denk dat ik straks vraag of ik hem even onder 4 ogen kan spreken. Dan vertel ik het hem en dan maar hopen dat zijn reactie positief is." "Is goed." Antwoord Zayn. We rijden de oprit op. Als we thuiskomen, doet Niall de deur voor ons open. "Niall kan ik je even onder 4 ogen spreken?" Vraag ik. "Ja is goed." Antwoord Niall. "Kom, dan gaan we even op mijn kamer zitten." Ik ga op mijn bed zitten en wacht tot Niall ook zit. "Niall, ik ben zwanger." Niall kijkt me verbaasd aan maar glimlacht dan. "Gefeliciteerd zusje! Wel van Zayn mag ik hopen." "Natuurlijk gekkie wat denk jij dan?" "Wanneer wil je het de anderen vertellen?" Vraagt Niall. "Zayn en ik zaten te denken aan nu." Antwoord ik, "zullen we nu naar beneden gaan? Daar is Zayn ook." "Is goed." Antwoord Niall. We lopen naar beneden daar aangekomen geeft Niall Zayn zo'n jongensknuffel en zegt: "Gefeliciteerd bro." De andere jongens kijken hem raar aan. "Jongens ga even zitten. We moeten jullie wat vertellen." De jongens gaan zitten maar er is geen plaats meer voor mij. Zayn klopt op zijn schoot. Ik ga op schoot zitten en fluister in Zayn's oor: "Ga jij het vertellen of moet ik het doen?" "Ik doe het wel." Zegt Zayn. "Jongens wij moeten jullie iets vertellen. Emma..."