(6)

14 1 0
                                    


Nasa kalagitnaan kami ng kain ng may kumatok.

"Ako na! Nag pa deliver ba kayo?" Sabi ko habang patayo.

"Hindi!" Sabi ni mama.

"Okay."

Pumunta na ako sa pinto.

Pagbukas ko nagulat ako kung sino yung nandun.

Oh ang sama ng tingin niya.

Sinarado ko ulit.

"Oh' sino yun?! Bakit sinara mo?" Tanong ni kuya tan.

"Huh?! May killer eh!" Natatarantang sabi ko.

"Killer?!" Sabay sabay nilang sabi.

Binuksan ni kuya tan yung pinto.

"Sino sila?" Tanong ni kuya tan kay brent.

Kinutongan ni kuya bruce si kuya tan.

"Boplaks! Kita mong isa lang sasabihin mo sila!" Sabi ni kuya bruce.

"Dun ako nakatira sa pinag tatrabaho-an ni thea." Sabi ni Brent.

So ano naman.

Anong oras naba? Alasyete na pala ng gabi.

"Sumabay ka muna ijo ng pagkain dito! "Sabi ni mama"tara pasok ka!"

Pumasok naman si Brent.

Umupo na kaming lahat sa hapagkainan yung apat kasama na si papa dun ang sama ng tingin nila saakin binibigyan nila ng malisya eh!' Si mama naman inaasikaso si brent ng pagkain.

Binigyan ko sila ng WHAT! look.

Boyfreind mo sya?! Sabay sabay nilang sabi sa tingin.

Umiling lang ako.

-

"Sige po pa! Ma! Mga kuya alis na po ako!'' Paalam ko sa kanila isa isa ko silag yinakap.

Yung tatlo kong kuya kinissan ako sa cheeks.

"Ingat! Kayo ng BoyFreind mo!" Kuya mark said.

I glared at him.

Tumawa lang sila.

SA LOOB NG KOTSE....

"Bakit mo ako pinuntahan doon Ha BRENT?!" he started the car.

"Masama?!"

"Oo! Walang kasing sama!"

"Ang cute niyo palang magkakapatid!"

"I-ikaw may kapatid kaba?"napatigil siya .

"He's gone" then his face is very sad.

"He's gone?" Ang pinakamahirap sa lahat ang mawala ang mahal mo sa buhay.

"Yes. It's Car accident." Malamya ang boses niya.

Then he's tears fell down.

"Your okay?" Hinawakan ko siya sa balikat.

"Yeah! Napakasakit ng pangyayaring yun dapat ako ang mamatay pero hindi ko aakalaing ililigtas niya ako sumunod pala siya saakin nun.
Kahit ganun hindi ako sinisi ng parents ko i'ts all my fault i can't forgive myself." Humagulgol na siya.

I don't have something to do because i don't know that's all happen.

Ng makarating kami dumiretso ako sa kwarto namin ni mira magpapalit muna ako.

"Buti dumating kana!" Mataray na sabi niya.

"Wala kong panahon diyan!" Sagot ko sa kanya.

"Ay ganon! Sorry badtrip ka yata ngayon."

Tinanggal ko na yung sapatos ko.

"Natapos mo na ba yung kala lolo at lola?" Tanong ko.

"Yep pwede na tayong magpahinga."

Tumayo muna ako para pumunta ng kitchen nauuhaw ako.

Sinalinan ko yung baso ng tubig.

"Matutulog kana?!"

"Ow!" Nakakagulat to si Brent.

"Sorry for disturbing!' Sabi niya.

"No! Nagulat lang ako." The i smiled.

"Sorry! Kung nagulat kita!"

"It's okay." Then i drink a water.

"Matutulog kana?"

"Yeah!,Bakit?"tanong ko.

"Pwede ka bang sumama?"

"Saan?" Maang tanong ko.

"Sa vacation!"kumunot yung noo ko.

Saan naman kaya.

Tsaka may trabaho ako.

"Saang vacation?"

"Sa Boracay,sa pilliphines." Sabi niya.

"May trabaho ako! Ilang weeks ba yan?"

"One week lang naman ako na bahala sa trabaho mo." Umupo kaming dalawa sa high chair.

"Tayo lang?" Inayos ko yung upo ko.

"Kasama yung cousin ko kasama lang anak niya na babae seven years old yung anak niya."

"So tayong apat lang?"

"Kasama pa yung pinsan ko na lalaki"

"Lima tayo?"tumango siya "kaylan yun?"

"Next week." Tapos tumayo na siya.

"I try,kung makaksama ako." Sabi ko then tumayo na ako at naglakad.

"Kahit i try mo kasama ka parin." Tuluyun na akong naglakad hindi ko siya pinansin.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 28, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

A Man Who Stole My HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon