Yürüyordum hayat denen bu yolda eşittir ben bedenim ve ruhum rüyalar benim tek gerçeğim hayat sa yalan dolan takılıp düşüyor dum yine yeniden ve devamlı anlamak istercesine bakıyordum uzaklara sanki uzaklar benim yarim sevdiğim aşkım gibiydi yarınlarsa çok uzak delidim evet zevk almıyordum yarından bugünden tek dostumdu hayalim akşamlar olsun benim ne olurdu sanki rüyalar hic bitmecesine yaşam kısa .özlemler çok benim hiç olmayanı nasıl seve bilirsin yanımda olanlar sanki bana hep uzaktı anlayamıyordum niçin naden ben kimdim niye böyledir hayat ne vermiş tiki bana hep benden aldı yarim diyemeden sevgilimi göremeden hep hayeller vardı DALARDIM denize en derine sanki beni çeken deniz birden yok olmuştu balık olmuş gibi karada çan çekişirken birden çöllerde sanki bu yürek sana vermiştim sana sen kimdin neydin daha onu bile bilemedim kaçtım bende canını kurtarmaya çalışan av misali berbattım can cekişmem sana biliyorum zevk verecek sen avcı ben av beni önce vurman sonrada yakalaman lazım, ken birden vaz gecerdin senin bu halin benim sonum olacaktı bir gün beni vuracaksın unutma sen benim bedenimi alır ruhumu asla..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİM HİKAYEM
JugendliteraturBurada geçenler benim ömrümden akan acılarla beslenen zavallı böceklerin iki ayaklı simsarların hikayesi