My Imaginary Friend

Chapter 3

Kahindik-hindik ang mga susunod na pangyayari......

Nagulat ako ng bigla niya akong sigawan at mas lalo akong natakot ng masilayan ko ang kanyang mukha.....

Hindi pala siya bata.......

Siyang ay isang dalaga at mukhang ka-edaran ko lang din ngunit kakaiba ang kanyang mukha....

Siya yung itim na babae na tinutukoy ni Pat.

Mahaba ngunit gulo-gulo ang kanyang buhok  ,itim ang suot, itim ang balat, Mahaba rin ang kanyang mga kuko, mayroong pulang mga mata at puti ang nasa gitna nito.May pangil ngunit duguan ang kanyang mga labi na tila may kinain na kakaiba.Napansin ko rin na May mga hiwa siya sakanyang mukha at sa kanyang leeg.

Napaatras ako, bubuksan ko na sana yung pintuan ng biglang nagsara ito.

"ALLY!!!!! TULUNGAN MO KAMI!!!" rinig kong sigaw ni Pat.

"SH*T D*MN!" pilit kong binubuksan yung pinto ngunit ayaw talaga.

Naiiyak na ako sa sobrang takot at pag-alaalala sa aking mga kasama.Rinig na rinig ko ang kanilang mga sigaw at iyak....

Di ko na napigilang umiyak at naupo ako sa dami ng emosyon aking nararamdaman.....

Dinukot ko yung bulsa ko at nakita ko yung binigay sakin ni mommy na letter kanina

' TO: Mylove Allysandra

Hello to my lovely daughter,
Don't forget to pray always ! I love you so much,baby Take care!! God is always with you

-Mom.'

"Pray?" bigla akong nabuhayan sa mga pangyayari....

"Hail Mary,full of grace----" dasal ko ngunit bigla akong may narinig na isang tinig na napakalakas.

"HAHAHAHAHAAHAHAHAHA DI NA KAYO MAKAKALABAS DITO!!!!" sigaw ng babaeng nakaitim Habang papalapit sa akin ..

"....the lord is with you...." pagpapatuloy ko...

"ITIGIL MO YAN!" sigaw niya sakin.

Agad ko namang kinuha ang aking rosary sa aking bag...

Palapit na siya ng palapit sa akin....

"..blessed are you among women and.........."

Nagulat naman ako ng biglang nagliwanag ang cr at may bumukas sa pinto....

"ALLY,KAMUSTA KA?OKAY KA LANG BA?" nagaalalang tanong ni Pat

"H-huh?o-o" sagot ko ngunit bigla akong nahilo at nahimatay......

*END OF FLASHBACK*

ALLY'S POV

" Totoo lahat ng iyon ,ally?" tanong ni tria sakin.

"O-oo" maikli kong sagot.

"Eh,akala ko ba patay na yung best friend mo?" nagtataka niyang tanong..

"Hanggang sa isang araw matapos ung ghost hunting namin nakita nalang siya ng pamilya niya ng nakabigti sa kwarto niya" wika ko ng may malungkot na tono.

"B-bakit siya n-nagbigti?" mautal utal na tanong ni tria.

"Hindi ko alam pero ang alam ko ako ang may kasalanan.Pati pamilya niya ako ang sinisisi sa lahat ng nangyari..."  wika ko Habang nakayuko.

Namumugto na ang aking mga luha sa sobrang lungkot na emosyon na aking nararamdaman......

Naramdaman ko naman na biglang humangin sa aking gilid.Ngunit di ko nalang ito masyadong pinansin dahil sa aking nararamdaman at nakayuko parin ako hanggang ngayon....

"Sabi ko naman sayo di talaga tunay mong kaibigan yang si Miyu e...." bulong niya ngunit diko masyadong narinig....

"Anong sabi mo?" nagtataka kong tanong....

"Huh?ang sabi ko,Wag ka ng malungkot kase nandito lang naman ako palagi sa tabi mo" wika niya ng nakangiti.