I was running as fast as I could, trying to find that only person as the Speaker tells about the incoming flight to US I was startled and trying to figure out where I could find her. The only person who really made me feel this way, this person is crazy enough to be with me, fool enough to love me. As I see the glimpse of a girl with her luggage, I know it's her she still had that keychain I'd gave her. She was so beautiful from her hair, her eyes, and her lips. I want to hug her tight and tell her everything.
"Please don't go, I know to myself you're the only person meant for me, I love you so much I really do. Pleaase... " As I hugged her tight tears come down from her face and then...
Crrrrriiiiiiiinnnggzzzzzchingchingchungchangchang(weird na alarm) tumunog na yung alarm, napamulat ako na andun si Mama, inaayos na yung almusal sa umaga, medyo masakit pa ang ulo ko, nanaginip na naman ako, umay naman (-,-) at simula na ng First day ng pasukan..
Naglalakad ako papasok ng gate ng school ng may pamilyar na boses ng babae na lumapit sa akin...
"Hooooy!, teka antayin mo naman ako!.."
Napatigil ako sa paglalakad at napatingin sa kanya..
"Ano?." Habang naka tingin dun sa babaeng makulet..
"Hi.." ang bulalas niya..
"Bakit ba?" masungit kong tanong..
"Wala, MASAMA ba mangamusta? Bat ba ang sungit mo?." Gigil niyang tanong..
"Eh ano bang pakielam mo hah?. Yamot akong tinanong siya..
"Wala, na miss lang kita.." ang bulong niya..
"Ano? Bat ba ang kulit mo Jamich?.. Asar kong tanong..
"JAMICH ka jan? Sinabing ng Janine Michelle ang PANGALAN ko..! (>.<) bat ba bitter ka ?"..
nainis ako nung sinabi niyang pag kakabitter ko. Hindi ako BITTER!! Alam kong wala na nga akong buhok sa kilikili PINA WAX pa yung ng NANAY ko yung buhok ko sa kili-kili.. LALO PANG NAWALA? All those years na pinalago ko tong Buhok sa kilikili kahit talo ko pa ang babae sa sobrang nipis ng buhok ng kili-kili ko. Still it hurts my PRIDE bilang lalake ?.
"Ewan..." tahimik kong sabi..
Janine Michelle, almost kababata ko na at kapit bahay namin, napaka ligalig niya at masyadong usisera pero at some point iyakin at masarap asarin..
"Nakita mo na ba yung kung sang Section ka naka assign this year?.. Bigla niyang tanong.. "Marahil hindi pa, titingnan ko pa nga lang db?" inis na sabi ko sa kanya..
Papunta na ako sa listahan ng mga magkaklase pero grabe hassle siksikan lahat excited, ewan bat feeling ko naaeexcite din ako, o baka dahil sana maging magkaklase kame ng bestfriend/crush ko si Ana.
Habang nakita ko ang name ko sa listahan ng section namin hinanap ko yung pangalan niya habang..
"Uyy, magkaklase pala tayo.." may pamilyar na boses na nagsalita sa likuran ko.
nilingon ko at napangiti ako.. Si Ana Diane Domingo pala nakangiting nakatinigin sa akin.
Si Ana, crush ko na siya dati pa bago pa lang kami maging mag bestfriend, well naging mag bestfriend kami dahil sa dahilan ng.. Ayun paglalaro ng computer, hindi ko ineexpect na GAMER siya pero sikreto lang naming dalawa yun. At in some sense mag ka sundo kami sa lahat ng bagay, lagi kaming nagkukulitan sa telepono at magkatext haaay, gusto ko talaga siya... pero wala eh na FRIEND ZONE lang eh.. at hanggang dun na lang ata ako ayun ayoko ng masira yung pagkakaibigan namin..
"Hi, musta ka na ? ?.." tanong niya...
"Okay lang eto, busy busyhan..." seryosong nakangiti sabi ko..
