Your wish is my command...

Chapter 1

Ξύπνησα απο τον ήχο του κινητού μου

επειδή όμως μόλις είχα ξυπνήσει τα μάτια μου ήταν θολά και δεν έβλεπα ποιος τηλεφώνησε και απλά απάντησα.

"Νοελ, Κατέβα τώρα έγινε κάτι τρομεροοοο"

Μου ούρλιαξε και κατάλαβα ότι ειναι η κολλητή μου η Αλεξ.

Ετρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα αλλά κατάφερα να πάω μέχρι το σαλόνι γιατι με σταμάτησε η Αλεξ φωνάζοντας "ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑ."

Εγώ άρχισα να βουρκώνω και να κλαίω σαν καθυστερημένο.

Ειχε ένα μικρό καπκεϊκ με κακογραμμένες τις λέξεις Χρόνια Πολλά...είχε ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο στο πρόσωπο της που με έκανε να σκάσω στα γέλια.

Δεν έμοιαζε κάν με πρόσωπο αλλά σαν ένα Καλικατζαρο που με έκανε να γελάω με λυγμούς.

--------------------------------------------------------------------

"Θα περάσουμε τέλεια σήμερα τα έχω όλα κανονισμένα" μου είπε βιάστηκα και με τράβηξε απο το χέρι.

"Που πάμε ρε πρωινιάτικα" είπα χασκογελοντας.

"Εμμ για ψώνια;; Νταααα" φωνάζει ξαφνικά κάνοντας με να πεταχτώ.

Κατεβήκαμε και πήγαμε στο αμάξι της στο οποίο είχε κολλήσει μπαλόνια που με έκαναν να χασκογελάω,'σε λατρεύω το ξέρεις αυτό;"της λέω και κάνει μια φάτσα το-ξέρω-αυτο!!

Φτάσαμε στο αγαπημένο μας μαγαζί κοιτάζαμε και δοκιμάσαμε πράγματα για ώρες αλλά καταλήξαμε με δυο πολύ θεϋκα σινολακια.

Κάτι λίγο επίσημο ας πούμε...

Και ένα για σήμερα το βράδυ...

"Σήμερα θα σε πάω στο μπαράκι του αδελφού σου" μου είπε γελοντας.

"Θα με πας στο Φελιξ;;;" Της ουρλιάζω χτυπώντας τον ώμο της.

"Ναι και μου είπε ότι έφερε καινούργιο υπάλληλο" ψιθύρισε.Την κοίταξα με ένα πονηρό υφάκι λέγοντας "θα περάσουμε καλά σήμερα".

--------------------------------------------------------------------

Σιγά σιγά φτάνουμε στο σπίτι μου...χτυπάει το τηλέφωνο μου και ήτανε ο Φελιξ.

"Γεια σου Νοέλ μου"μου φωνάζει στο αυτί.

Του απαντάω με ενθουσιασμό...
"Φελιξ" ουρλιάζω.

"Χρόνια πολλά μικρή"μου λέει και κατευθείαν του απαντάω ευχαριστώ λες και ήξερα τι θα πει.

Μιλήσαμε για κανενα μισάωρο και το κλείσαμε.

--------------------------------------------------------------------

Καθήσαμε στο κρεβάτι μου και ασχολιομασταν με τα social media μας και χτυπάει τον τηλ μου το σηκώνω και ειναι ο λυκειάρχης μου...καταρχάς σε μια βδομάδα αρχίζει το σχολείο και μας περνούν για μας πούνε τις τάξεις.

"Νοέλ Κινγκ;;" Λέει αμήχανα.

"Η ίδια" απαντάω επίσης αμήχανα.

"Θα είσαι στο Β2 της Δευτέρας λυκείου" λέει βιαστηκα και αρχίζει να λέει τους συμμαθητές μου..τον ακούω με αδιαφορία αλλά ένα όνομα μου τράβηξε την προσοχή.Κριστιαν Λεμπραντ...χμμμ κάτι μου θυμίζει.

Μπενω στο Facebook και γράφω το όνομα του.Τον ψιλό έψαξα και κάτι βλέπω να γίνεται με αυτόν.Αλλα για τώρα με νοιάζουν μόνο τα γενέθλια μου.