Lu: အာ..မသိဘူးမသိဘူး။
Mom:သမီး႐ယ္အိမ္ေထာင္ ပဲက်ေနျပီ။က ေလးဆန္ေနဦးမွာလား။
Lu: ေမ ေမကလဲ..
Luဆူပုတ္ေန တဲ့မ်က္နာေလးေျကာင့္သူ့
အ ေမလဲဘာမွမ ေျပာေတာ့ဘဲထိုင္ ႐ာမွထ
သြားလိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္အလုပ္ကျပန္လာ
ေသာSehunကဆူပုတ္ေနျပန္တဲ့Luေလး
မ်က္နာကိုျမင္ျပီး...
Se:Luဘာျဖစ္ေနျပန္ျပီလဲ။
Lu: ဘာလဲ ။အဲ့ဒါခင္ ဗ်ားေျကာင့္။
Se:ပာင္။ဘာျဖစ္ေနတာလဲကိုယ့္ကိုမ ေျပာဘူး
လား။
Sehunေျပာ႐င္းဆို႐င္းLuထိုင္ ေန ေသာထိုင္ ခံုလက္တန္းတြင္ ထိုင္ ကာLu
ပုခံုးေလးကိုဖက္လ်က္Luအ ေျဖကိုေစာင့္
ေနခဲ့သည္။
Lu: ဖယ္..
Lu သူ့ပုခံုးကိုဖက္ထားတဲ့က်ြန္ေတာ့္
လက္ကိုဖယ္ျပီးေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာ့င္
နဲ့ပဲအ ေပၚထပ္တက္သြားခဲ့တယ္သူစိတ္ဆိုး
ေနတာေလးကိုကခ်စ္ဖို့ေကာင္းေနတာဗ်ာ။
ေဘာင္းဘီအတိုအက်ႌအပြနဲ့သူကက်ြန္ေတာ့္
ကိုအ႐မ္းအသဲယားေစတယ္။က်ြန္ေတာ္လဲ
ေ႐ခ်ိဳးဖို့အ ေပၚတက္သြားေတာ့Luက ကုတင္
ေပၚမွာလွဲျပီးစာအုပ္ဖတ္ေန ေလ႐ဲ့။
Se:Lu. .Lu. .Lu. ..
Lu: ဘာလဲဒီမွာစာအုပ္ဖတ္ေနတာမျမင္ ဘူးလား။
Se:ကိုယ္ေ႐ခ်ိဳးမယ္ေလကြာ။
Lu :အဲ့ဒါဘာျဖစ္လဲခ်ိဳးေပါ့။
Se :ေ႐မစပ္ေပးဘူးလား။
Lu: က်ေနာ္မအားဘူး။
Se:Lu. ....
Sehunကုတင္ ေပၚတက္သြားျပီးLu
လက္ထဲမွစာအုပ္ကိုေအာက္ပစ္ခ်လိုက္ကာ
Luကိုအ ေပၚမွအုပ္မိုး၍စိုက္ျကည့္ေနသည္။
Lu လဲေျကာက္ေျကာက္နဲ့ပဲSehun႐င္ ဘတ္
ကိုေျဖးေျဖးေလးတြန္းထားမိသည္။
Lu: ဘာလဲဖယ္..က်ေနာ္လုပ္စ႐ာေတြ႐ွိတယ္
ဖယ္။
Se:မင္းေလးက ေလကိုယ့္ကိုတကယ္အ
သဲယားေအာင္ လုပ္တတ္တယ္သိလား။
Lu: ဘာလဲေ႐ခ်ိဳးမွာမလားဖယ္ပါ။
Lu ထ႐န္ျပင္ လိုက္ေသာအခါSehun
,Luကိုျပန္လွဲခ်လိုက္ျပီးငံု့ကာနမ္းေနခဲ့သည္။
Luအတင္းဖယ္ေန ေပမဲ့ဂ႐ုမစိုက္ဘဲသူ့သ
ေဘာအတိုင္းဆက္လုပ္ေနတယ္ေလ။Lu
သူ့ကိုအဲ့ဒါေတြမျကိုက္တာေပါ့။နမ္းတာလဲ
ေအးေဆးမနမ္းဘူးလက္ကသ႐မ္းေသးတယ္။
ခဏျကာေတာ့၂ေယာက္လံုးေမာလာေတာ့
မွခဏ႐ပ္လိုက္ျပီး..
