The Lost Heart

Prologue

Di kita malimutan...
Sa mga gabing nagdaan...

Ikaw ang pangarap...
Nais kong makamtan...

Sa buhay ko ay ikaw ang kahulugan...

Sa buhay ba ng tao, may mga pagkakataong nanaisin mo nalang na kalimutan ang mga bagay-bagay?

Na sa tuwing naaalala mo ito, mas gugustuhin mo nalang na mawala ang mga alaalang iyon?

Sa bawat paggising mo sa umaga, maaalala at maaalala mo iyon?

Pag-ibig ko'y...
Walang kamatayan...

Ako'y umaasang...
Muli kang mahagkan..

Dahil ako? Mas nanaisin ko pang taguin at pagkaingatan ang lahat ng mga alaalang mayroon ako.

Dahil mahirap. Mahirap maibalik ang mga alaalang nawala. Kahit gustuhin ko mang maibalik iyon, hindi ko parin alam kung paano.

Kung paano ko maibabalik ang lahat sa dati.

Kung paano ko mahahanap muli ang pusong ligaw...

Ikaw parin ang hanap ng pusong ligaw...
Ikaw ang patutunguhan at pupuntahan.

Pag-ibig mo ang hanap ng pusong ligaw...
Mula noon, bukas, at kailanman.