Complete! Dreams do come true (Shawn Mendes fanfiction Nederlands)

Hoofdstuk 2

Slaperig open ik mijn ogen en ik zie het zonnetje al door de gordijnen heen komen. Dan realiseer ik me opeens dat vandaag de dag is. Ik ga Shawn gewoon in het echt zien! Ik durf er bijna niet aan te denken, bang dat het niet echt is. Ik ga door mijn dagelijkse ochtendritueel heen en op school lukt het me maar niet om me te concentreren. Gelukkig heb ik les tot twaalf uur, zo kan ik extra vroeg vertrekken. De bel gaat en met een vlugge en hyperactieve 'doei' en een knuffel aan mijn vriendinnen snel ik de school uit. Ik zie mama al op de parkeerplaats staan en ik stap de auto in. 'Heeeeee,' zeg ik met een grijns. 'Haha hey Dée, ben je de dag een beetje doorgekomen?' 'Nauwelijks,' zeg ik, terwijl ik de gordel omdoe. Ik kijk in de tas tussen onze stoelen in en zie dat ze er eten en drinken in heeft gedaan. Ik pak een broodje chocopasta en zet ondertussen de radio aan. Stitches knalt door de speakers. 'Aah dat kan geen toeval wezen,' gil ik. Na een rit van anderhalf uur zijn we op plaats van bestemming. Ik zie al allemaal meiden staan en her en der ook wat jongens. Ik geef mama een vlugge zoen op haar wang. 'Bedankt mam, voor alles. Tot vanavond!' 'Graag gedaan Dée, een hele fijne avond en een beetje oppassen hè!' Ik lach om haar lieve bezorgdheid terwijl ik de auto uitstap en ik doe mijn rugtas om. Snel loop ik naar de hekken. De opening van het gebouw is aan mijn rechterkant en aan beide kanten van de deur staan dranghekken, waardoor er een grote open plek is ontstaan. Zou Shawn hier soms nog komen, gezien de open plek? Dat zou zo gaaf zijn! Ik zie nog net ergens een gaatje vooraan waar ik me tussen duw. En nu maar wachten. Ik pak mijn mobiel en oordopjes uit mijn rugtas en zet het album van Shawn op. Zo kan ik er vast een beetje inkomen. Ik check nog eens de social media van Shawn en app wat met mijn vriendinnen. Na een halfuur begint opeens iedereen te gillen. Ik kijk op van mijn mobiel en zie de deur van het gebouw opengaan. Er komen twee grote mannen uit en ik kan niet goed zien wie daarachter loopt. Ik zie een zwarte broek, een zwart T-shirt... Het is Shawn! Het duurt even voordat het tot me doordringt en ik moet even van de schrik bekomen. Dit is mijn kans op een foto samen en misschien wel een praatje! Ik zie Shawn langs de hekken tegenover me lopen en hij probeert zoveel mogelijk mensen blij te maken met foto's, handtekeningen en een woordenwisseling hier en daar. Zijn bruine haar glanst in de zon en zijn gespierde armen zijn door zijn T-shirt goed te zien. Ik moet me ervan weerhouden om compleet door het lint te gaan, nu hij zo dichtbij is. De tijd lijkt wel te vliegen en opeens is hij aan onze kant. Hij komt steeds dichterbij... Hij is er nu bijna... Ik hou het scherm van mijn mobiel aan, met de camera opgestart, en wacht. En opeens staat hij voor me. Ik ben even in shock, mijn hart gaat als een bezetene tekeer en ik hoor vaag gegil op de achtergrond. Opeens kom ik weer tot mijn positieven en ik zie dat Shawn me aankijkt. Het leek wel alsof ik minuten van de wereld was, maar het was waarschijnlijk maar een seconde. Ik draai mijn hoofd en voel zijn hoofd tegen het mijne. Ik ruik een heerlijk parfum en er verschijnt kippenvel op mijn armen bij de gedachte van Shawn naast me. Ik beweeg mijn mobiel naar boven en zie hoe onze hoofden perfect naast elkaar op het scherm verschijnen. Met een trillende duim druk ik op het knopje om een foto te maken. Ik mompel iets van 'thanks', te overdonderd om iets normaals over mijn lippen te krijgen. En dan zie ik dat Shawn me nog eens aankijkt. Hij kijkt me écht aan. Hij kijkt diep in mijn ogen en lijkt ook wel even in een soort van shock te zijn. Ik word verlegen en wend mijn blik af, waarna ik snel weer terugkijk, bang dat het moment zo voorbij is. Hij kijkt nog steeds. Opeens verandert de blik in zijn ogen en loopt hij verder. Ik blijf hem volgen met mijn ogen en zie dat mensen de ene na de andere foto met hem maken. Het lijkt wel alsof hij af en toe in zijn ooghoeken naar mij probeert te kijken. Ik zal het me wel verbeelden. Na een poosje loopt hij weer terug naar de bewakers. Ik zie hem glimlachend rondkijken en zwaaien naar alle gillende fans. Ik sta nog steeds met mijn mobiel in mijn hand en gil niet, ik weet niet wat er met me is. Opeens staat hij nog even stil en ik zie zijn ogen zoekend over de menigte glijden. Ik staar met grote ogen naar Shawn, benieuwd naar wat er gaat komen. Plotseling heeft hij mijn blik gevangen en we kijken elkaar recht aan. Mijn hart lijkt wel even stil te staan. Hij draait zich abrupt om naar een van de bewakers en ik zie dat ze kort praten. De ogen van de bewaker schieten mijn kant op. Wat is er aan de hand? Opeens zijn ze uitgepraat en Shawn loopt het gebouw in, na nog een laatste keer gezwaaid te hebben. Ik kijk zo lang mogelijk tot hij ook niet meer door de ramen te zien is. Ik staar naar voren, denkend aan wat er net allemaal was gebeurd. Er verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht. Shawn stond naast me! Schreeuwt iets in mijn hoofd. Ik heb een foto! En dan schrik ik op uit mijn gedachten. De bewaker staat voor mijn neus. 'Zou je even mee willen komen?'