[iKON] KEEP QUIET [BOBYUN]

00

                "จีวอน เรามีเรื่องต้องคุยกัน"

นั่นคือประโยคที่ดังขึ้นในช่วงสายของวันอาทิตย์สุดท้ายก่อนเปิดเทอม คิมจีวอนละสายตาจากเกมในจอทีวี ก่อนจะหันไปหารูมเมท (หรืออันที่จริงถ้าจะให้ถูกเขาควรเรียกอีกฝ่ายว่าคนรักเสียมากกว่า) ซึ่งเพิ่งลุกจากเตียงนอนหมาดๆพร้อมสภาพไม่เรียบร้อยนัก

เส้นผมสีเทาฟูฟ่องยุ่งเหยิง ดวงตากลมโตบนใบหน้าคมสวยยังคงแสดงออกชัดเจนว่าง่วงจัด เสื้อยืดใหญ่เกินขนาดตัวสักสามถึงสี่ไซส์แบบที่จีวอนชอบใส่ไหลตกลงจากไหล่ข้างหนึ่ง มันยาวมากพอจะคลุมบ๊อกเซอร์จนมิดชิด ท่อนขาขาวๆกำลังก้าวตรงมา ในมือคือโทรศัพท์มือถือที่ยังคงมีการแจ้งเตือนจากโปรแกรมแชทโผล่ให้เห็นไม่ได้ขาด พร้อมๆกันนั้น ริมฝีปากสีเชอร์รี่ก็ขยับหาวหวอดไปด้วย

"ว่าไงครับพี่ยุนฮยอง" จีวอนรับคำ ยอมกดหยุดเกมอย่างคนรู้หน้าที่ ก่อนจะคว้าข้อมือเรียว กระตุกคนงามให้ลงมากองบนตัก

ซงยุนฮยองไม่ได้ขัดขืน ว่ากันตามจริง ตอนนี้สติของเขาไม่อยู่ในระดับที่จะตอบสนองใดๆทางโลกได้ทั้งนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะข้อความที่ถูกส่งเข้ามาอย่างต่อเนื่องจากเพื่อนร่วมชั้นปี เชื่อเถอะ เขาจะไม่มีวันยอมโผล่หัวออกจากผ้าห่มอุ่นๆก่อนเที่ยงแน่นอน

"พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว" ยุนฮยองพูด

"ครับ ผมรู้แล้ว" จีวอนงึมงำตอบพลางกดจมูกคลอเคลียลาดไหล่แคบที่โผล่พ้นคอเสื้อ ก่อนจะจูบซ้ำรอยแดงที่ทำทิ้งไว้เมื่อคืน

"นายจะเป็นรุ่นน้องฉัน" ยุนฮยองกล่าวต่อ

"อันนั้นก็รู้แล้วเหมือนกัน" เด็กหนุ่มว่าอู้อี้ ยังคงสาละวนกับผิวลื่นๆที่ชอบนักหนากระทั่งถูกมือเรียวดันเข้ากลางหน้าผากถึงจำใจเงยหน้าขึ้น