ANKARA'DA BEKLİYORUM

Ben Akşam Üstü Ağlarım

Güneş batmaya yakın,

Bir hüzünlü şarkı gelir.

Uzaklardan...

Özgürlüğü hisseder, bozkırları düşünürüm.

Beton yığınları arasında.

Nedense; bulamam aradığım zaman,

Kağıdı ve kalemi...

Ben şiirlerimi: Akşam Üstü yazarım.

Kaybolurum kalabalık arasında,

Bir koşuşturma, hızlı adımlarla.

Kiminin elinde bir ekmek, 

Kimin de de naylondan bir torba.

Okul çocuklarında bir telaş,

Ben içersem: Akşam Üstü İçerim.

Baba yolu bekleyenler,

Ana yolu gözleyenler

ve

Kuytuda, kendi aleminde iki aşık.

Ben ağlarsam: Akşam Üstü Ağlarım.

             Şakir KAPLAN         

NOT;

Yakın zamanda favorim olan şiirim Ankara'da Bekliyorum'u yayımlayacağım.