KORKU VE AŞK

TESELLİ

O gece hastanede sabahlamışlardı Elfida iyi olmadığı için Rüzgar sabaha kadar onun başında beklemişti Elfidanın bu kadar karmaşık bir hayati olduğunu düşünmüyordu ama öyleydi ve onun hayatını da kendi hayat ına benzetmişti Elfida da tıpkı onun gibi aile sevgisi görmemişti . Ve Rüzgar nedense Elfida üzülunce onun kadar üzülüyordu neydi bunun adı Aşk mı yoksa sadece minnetdatlıkmı diye düşünürken Elfida uyandı ve uyanır uyanmaz ağlamaya başladı Rüzgar bir bardak su uzatı bekle hemen geliyorum diyerek odadan çıktı ve kantine doğru ilerledi gidip bir tost ve içecek aldıktan sonra odaya geri döndü Elfidaya uzattı ve dedi ki

- Biliyorum yemek istemiyeceksin ama yemen lazım bugün babanı teslim almamız lazım .

+Yemek istemiyorum .

Rüzgar şebeklikler yaparak Elfida ya az da olsa yedirdi yedirdikten sonra ilaç icirdi .
Elfida ilacların etkisiyle az da olsa sakinleşmişti . Gidip cenazeyi teslim aldılar Elfida tüm akrabalarına haber verdi ama çoğu başka bir şehir de olduğu için gelemeyeceklerini söyledi bu Elfidayı çok üzmüştü Rüzgar olayı yatıştırmak için uzakta olduklari için gelemiyorlardir üzülme sen diyerek Elfida nın elini tutu Elfidanın Amcası ve yengesi geldi sadece Elfidayi onlar yetiştirmişti zaten . Elfidanın amcası sert bir tepki ile Rüzgara sordu

+Merhaba delikanlı seninle tanışmadık ben Elfidanın amcasıyım .

Dedi Rüzgar ne diyeceğini bilemedi kim olduğunu söyleyecekti ki derken Elfida amcasına döndü

-Amca Rüzgar benim erkek arkadaşım bir uzun süredir birlikteyiz .

+Oylemi delikanlı tanıştığıma memnun oldum boyle bir günde tanısmak istemezdim olan oldu artık başımız sağolsun .

-Evet efendim öyle bende memnun oldum . Dostlar sağolsun.

Diyerek bitirdi konuşmayı Rüzgar şaşkınlık içerisindeydi neden öyle demişti ki Elfida heralde amcasina ayip olmasın diyeydi Cenazeyi teslim aldıktan sonra Mezarlığa gittiler tüm cenaze işleriyle amcası ilgilenmişti yengesi mezarlıkta Elfidanın yanına gitti ve konuşmaya basladi

+Güzel kızım benım çocukluğun elimde geçti seni cok severim bilirsin yanlız değilsin biz hep varız baban yokken de vardık kendini üzme bu kadar çok istersen gel bizde kal .

-Biliyorum yengecim bende sizi çok seviyorum ama elimden gelen bisey değil tam onu bulmuşken kaybettim kalmak isterdim yenge ama iş var bide Rüzgar yanımda zaten merak etmeyin beni

+Seviyormusun onu ?

-Hayır yenge amcam ın yanında öyle dedim .

Onlar konuşurken Rüzgar geldi Elfidayı çağırdı ve kafası eğik bir şekilde sordu

-Babanı son kez görmek istermisin ?

+Evet

Dedi Elfida ağlyarak perişan durumdaydı Rüzgar elini tutu tabutun başına götürdü onu Elfida tabuta dört elle sarılldı babam diyerek Rüzgar onun kulağına eğildi ve fısıldadiı duyuyor görüyor seni boyle görmek istemezdi değil mi diyerek uzaklaştırdı onu ve cenaze gömülmeye başladı Elfida sakin olamiyordu Rüzgar ve yengesi onu sakinleştirmek için herşeyi yapıyordu , cenaze defnedildikten sonra hepbirlikte Elfidanın evine gittiler Rüzgar Elfidayı yatağına götürdü sakinleştiriciler sayesinde çok cabuk uyudu Elfida uyuduktan sonra Rüzgar içeri Elfidanın amcası ve yengesinin yanına gitti ve oturdu . Amcası Rüzgarla konuşmaya başladı

-Elfida bizim en degerlimizdir onu sakın üzme olur mu onun hep yanında ol iyi bir delikanlıya benziyorsun eminim ki onu mutlu edersin yeğenim sana emanet delikanlı.

Rüzgar emin bir şekilde konuştu

+Tabiki onun hep yanında olacagim gözünüz arkada kalmas ın efendim .

-Bizim şimdi gitmemiz gerek gene geliriz hadi iyi geceler delikanlı .

Dedi ve ayaklandı amcası eşine de işaret etti kapiyi hadi Leyla diyerek Leyla kalktı Rüzgara yöneldi Elfidaya dikkat et olur mu ? Rüzgar tabiki efendim siz hic merak etmeyin dedi ve onlarla birlikte kapiya yöneldi iyi geceler efendim diyerek onları yolcu etti .

Sonra Elfidanın olduğu odaya yöneldi onu uyuyor sanıyordu ama uyanmıştı Elfida ağlıyordu onun yanına oturdu

-Elfida seni anlıyorum ama geçicek bunlar söz veriyorum bir baban olmasa da çok iyi amcan ve yengen var artık bende varım.

+Anlamiyorsun kimse onun yerini tutamaz ben tüm hayatım boyunca beni sevsin diye uğrastim o beni sevmeye başlarken onu kaybettim .

-Anliyorum seni ama elimizden dua etmekten başka birşey gelmez üzme artık kendini

+Deniycem bunu . Amcamada seni öyle tanıştırdım kusura bakma olur mu ?

-Yok hatta mutlu etti öyle tanıştırman

Diye ağzından kaçırdı Rüzgar gözgöze geldiler o anda uzun bir süre bakıştıktan sonra Rüzgâr Elfidaya doğru yakınlaştı Elfida da yakınlaştı uzun bir süre öpüştükten sonra Elifida kendini çekti utangaç bir şekilde Rüzgara baktı Rüzgar da mahcup olmuştu ama elinde değildi tam odadan çıkacakken Elfida seslendi

-Bu gece yanımda uyurmusun kendimi iyi hisetmiyorum .

+ Peki

Dedi Rüzgar çekingen bir şekilde yanına uzandı Elfidayı omzuna yatırarak ona teselli sözcükleri soylerek uyutu onu . Çok tuaf hissediyordu nasıl öperdi onu ama içindeki duygu çok tuhaftı onun acı çekip üzülmesine dayanamiyordu acaba Elfidada bana karşı böyle hisediyormudur diyerek uykuya daldı.

Bence bu üzüntüyle birbirlerine olan sevgilerini anlamak üzereler acaba cesaretleri varmı böyle bir aşka diğer bölümde göreceğiz .