Hızır:Meryem aç gözünü Meryem!
Hızır: Bu evde kimse yokmu lan
Her kes Hızır'ın sesin duyar ve odaya koşarlar
Hayriye ana: Noldu kizuma?
Hızır: Ben nerden biliyim ana bu evde sürekli olan sizsiniz dimi (bağırarak)
Hayriye ana: Kizum aç gözlerini hadi
Ayşen: Abla aç gözünü Lütfiye su getir çabuk
Lütfiye: Tamam abla
Lütfiye mutfağa iner ve tam o sırada Alparslan ve İlyas gelir
Lütfiye: Ağbi?
İlyas: Yengemler nerde?
Lütfiye: Yenge odasında bayılmış her kes odada
Alparslan Ne diyosun sen Lütfiye amca kalkalım odaya
İlyas: Hemen hemde
İlyas: Yengeee
Hızır: Bağırma İlyas bağırma da
İlyas: Napdın Yengeme?
Hızır: Ben geldiğimde baygındı
İlyas: Yenge kendine gel gözüne seveyim hadi
Lütfiye suyu getirir
Lütfiye: Al ağbi
İlyas suyu alar Meryemin yüzüne seper. Meryem gözlerini açar
Hatice: Uyandı ablam
Her kes bir "oh" çeker
Mübeccel: Abla iyimisin neden bayıldın noldu?
Meryem: İlyas haric her kes çıka bilirmi?
Hızır: Bunuda yenimi çıkardın yok her kes çıkıcakmışda İlyas kalıcakmışda
Meryem: Sana gelme bu eve dedim
Hızır: Sen kimsin lan Nazlıyı öldürtmek istiyosun haa kimsin sen!!! (Bağırarak)
İlyas: Yengeme bağırma ağbi
Hızır: Sen karışma lan çıkın dışarı
Meryem: Noldu yolladığım adam beceriksizmi çıkdı
Hızır: Meryem beni delirtme
Meryem: Ne yapmamı bekliyordun Hızır?
Hızır: Sana yakışdımı bu yapdığın?
Meryem: Sana yakışdımı başkasından çoçuk pehdahlaman
Hızır: Doğru konuş benimle
Meryem: Ben gayet doğru konuşuyorum
Meryem tam dönüb gidicekken Hızır kolundan tutar ve kolunu sıkar
Meryem: Hızır bırak canımı yakıyorsun
Hızır Meryemin gözlerine uzun-uzun bakar ama Meryemin kolunu sıkdığı için Meryemin canı yanar ve gözünden bir damla yaş akar
Hızır: Bunu bize neden yapıyorsun neden durmadan sorun çıkarıyorsun
Meryem: Bunu önceden düşünseydin Hızır önceden
Meryem: Canım yanıyor anlıyormusun canım yanıyor ben senin neyine yetmedim ha söylermisin kötümü anne oldum kötü hanımlık yapdım sana ya ailene kötümü gelin oldum bunu bize niye yapdın Hızır niye?!! (Bağırarak ve gözlerinden yaş akar)
Hızır Meryem'in göz yaşlarını siler eliyle
Hızır: Ben böyle olucagını bilemezdim ki ağlama hatunum senin bir damla göz yaşına kıyamam ben
Meryem Hızırı iter ve kapıya taraf yönelir
Meryem: Çıkarmısın odamdan ve İlyasa seslen yanıma gelsin
Hızır: Tamam gelmiyicem üstüne daha fazla
Meryem: İyi edersin
Hızır aşağı iner ve İlyasa seslenir
Hızır: İlyas yengen seni çağırıyor
İlyas Tamam der ve Meryemin odasına gider
İlyas: Yenge gele bilirmiyim?
Meryem: Gel İlyas gel
İlyas: Noldu yenge
Meryem İlyasa sarılır ve ağlamaya başlar İlyasda Meryeme sarılır
İlyas: Şşt yenge ağlama noldu anlat ağbim bişeymi yapdı?
Meryem: Canım çok yanıyor İlyas çok
İlyas: Gecicek yengem hepsi gecicek
Meryem: Dayanamıyorum artık nefes alamıyorum (Ağlayar)
İlyas: Yengem bize hep güçlü olun derdin şimdi onu ben söylüyorum güçlü ol lütfen ben senin sayende güçlü durmayı öğrendim sende güçlüsün Yengem
Meryem: Tamam artık ağlamıyıcam haklısın İlyas
İlyas: İşte benim yengem bu hadi kalk gidiyoruz
Meryem: Nereye İlyas?
İlyas: Yenge soru sorma hadi
Meryem İlyas'la aşağı iner ve o sırada kapı çalar. İlyas kapıyı açar
Esra: Selam abla nasıl oldun?
Meryem: İyim canım çok iyim
İlyas: Siz nerdeydiniz?
Esra: Ev bakmaya gitmişdik bizde yük oluyoruz sizlere
Meryem: Saçmalamayın eve gerek yok bu ev her kese yeter
Özlem: Abla bizde utanıyoruz başka ev olsa iyi olur bizim içinde
Meryem: Nasıl isterseniz öyle olsun güzelim
Ve Alparslan gelir
Alparslan: Aha geldinizmi kızlar
Özlem: Geldik
Alparslan: Hadi gidelim her kes masada
Meryem: Noluyor? Biriniz anlatın artık
İlyas: Yenge hadi gel söylüyüceğiz
Hızır: Gelicekmisiniz artık? (Yüksek ses tonuyla)
Alparslan: Geliyoruz amca
Her kes masaya gecer
İlyas: Her kes aslında bizi biliyor bilmeyenler için söylüyorum biz Esrayla sevgili olduk
Hızır: Ohaaa
Alparslan: Bizde Özlemle sevgili olduk
Her kes bir ağızdan "ohaaa" der
Hayriye ana: Siz ne diyorsunuz böyle
Mübeccel: Ay söylesenize nasıl oldu nerde oldu ay merak etdim şimdi
Ayşen: Abla burdadamı ya lütfen sonraya sakla
Hatice: Hayırlı olsun mutluluğunuz daim olsun
ÖzAlp ve Esİl: Teşekkür ederiz
Esra: Hayriye sultan artık benimde annemsin öpeyim
Özlem: Bende öpeyim
Hayriye ana: Öpün bakalım
Her kes hayırlı olsun der
Alparslan: Hadi biz kaçıyoruz size afiyet olsun
Meryem hafif tebessüm eder ve kafasını tamam anlamında sallar
İlyas: Yenge sevindinmi bu habere?
Meryem: Tabi ki çok mutlu oldum çok mutlu olursunuz umarım :)
İlyas: Teşekkürler Yengem İnşAllah :)
Hızır: Artık yemeğe başlaya bilirmiyiz?
İlyas: Tabi ki afiyet olsun her kese buyurun
"AlpÖz"
Alparslan: Aşkım mutlumusun?
Özlem: Hemde çok mutluyum aşkım
Alparslan: Özlem ev bula bildinizmi?
Özlem: Malesef bu gün bula bilmedik
Alparslan: Bir ev var ama ikimiz yaşayalım ha
Özlem: Olur bana uyar
Alparslan: Hadi o zaman gidelim
Özlem: Nereye aşkım?
Alparslan: Evimize :)
Özlem: İyi tamam gidelim
Ve arabaya biner eve doğru giderler. Eve varıcakları sırada Alparslanın telefonu çalar
Alparslan: Alo efendim
Ne nasıl olur bu (der ve telefon einden düşer)
Ve sooon
Not: Final yapmayı düşünüyordum ama sizin senaryonun final olunmasın kimse istemedi ve okuyucuları kırmak istemedim o yüzden final yapmadım ve senaryoya devam etdim umarım beğenirsiniz yorum ve votelerinizi eksik etmeyin ÖzAlp sahneside çok az oldu kusura bakmayın kendinize iyi bakın gelicek bölümde görüşmek üzere hepinizi seviyorum ve çok öpüyorum iyki varsınız :)
