Inlove With A Byuntae

=14=

2 months later

Yah, hanggan ngyon di pa na cu- cure yung b. Cancer ko huhu :(

Di ko parin nasasabi kay jimin at sa iba

kundi sakin lang :(

"Bakit ba kasi kaylangan ko pa mag ka b. Cancer eh!, ayan tuloy kaylangan ko pa pumunta sa ibang bansa para ma cure toh!!" umiyak ako ng umiyak dahil kaylangAn kong iwan si jimin ng 1 month :(

Bukas na yung alis ko, oo bukas na pero wala pang nkakaalam ng sakit ko di ko balak na sabihin sa kanila dahil mag aalala lang sila sakin..

—†— kinbukasan —†—

Umalis na ako ng bahay para di na nila ko makita pero nag iwan ako ng sulat, i hope na mabasa nila yun, ang bigat sa pakiramadam na iiwan mo yung mga taong mahal mo para ma cure yung sakit na meron ka... habang na eroplano kami. Iyak ako ng iyak dahil miss ko na silang lahat, miss ko na si jimin, miss ko yung mga halik, yakap, at yung eye smile nya

Naalala ko yung sulat kanina

'hey uh, so alam kong hinahanap nyo ako ngayon. sorry kung di na ako nakapag paalam sa inyo ng personal dahil hindi ko kakayanin, at ang dahilan kung bakit ako umalis ay dahil kailangan ma cure yung BRAIN CANCER ko STAGE 3 na at di ko sinbi dahil baka mag alala lang kayo ng sobra... mamimiss ko kayo!! At jimin tandaan mo babalik ako after 1 month at mahal na mahal kita :)
                                        Love, monicah

Mas naiyak ako dahil sa pangalan ni jimin.....

So nakatmrting na kami sa U.S. so mag sisimula na kami

After 1 month

Uah!!! nakabalik na ako korea yes!!  Hahaha namiss ko talaga dito este namiss ko pala sila

Nakarating na ako sa dorm pero i'm still kabado parin talaga

Kumatok ako at bumungad agad sakin yung malatang mukha ni jungkook pero nung nakita nya ako, na ngiti sya t niyakap ako. At bumitaw din, "Mga hyung!! Andito na sya!!!" Siguro nabasa nila, asan kaya si jimin?

"yah!, monicah namiss ka namin!" Nag group hug kami pero kulang eh :( wala si jimin

Biglang bumukas yung pintuan at " i'm home" malamya nyang sabi at nung nakita nya ako binaliwala nya lang ako, at bigla kong nakita na may kasama syang babae. OUCH. Naisipan ko nalang na umalis at pumunta sa bahay nila minah dahil matagal ko na syang di nakita, pero bago ako makalayo naramdaman ko na may humawak sa braso ko

"Monicah…" nakita ko na may luha sa mga mata nya bigla nya kong niyakap at umaiyak kaming dalawa
....

habang nag lalakad kami pabalik ng dorm hindi kami nag uusap...

"Ah jimin paano na yung babae kanina?" Tumawa sya bigla " nakipag break ako agad kasi yung babaeng mahl na mahal ko ay nagbalik na haha" nikikilig ako enebe chos!

nakabalik na kami sa dorm at everythings back to normal

†———†———†———†———†———†——†
Yep yep bitin ito sordy talaga