When I was a kid my mommy taught me to be helpful and kind to others. She said na be always ko daw gagawin yun.Lalo na pag may nangangailangan ng tulong.
And yun nga noong nag-elementary ako may times na ako yung binoboto bilang president or vice president,dahil alam daw nila na magagampanan ko ito.Yes.Ako lagi ang naboboto at ako rin ang nanalo.Meron ngang nag-away na kinder I guess...
Ako ang sumuway sakanila.Kinausap ko sila na lagi nilang tatandaan na dapat love and care lang ang lagi nilang iisipin.Na maging thankful sila sa kung anong meron sakanila.Dahil biruin niyo kinder nagsabunutan.Saan pa kayo?At hindi ko alam ang dahilan kung Bakit sila nag-away.Alam ko na di pa man nila masyadong naintindihan ang sinabi ko.But I know rin na mabilis makaintindi ang bata pag pinagsabihan.
Ayun simula nung grade 1,2,3,4 ako lagi ang top.Lagi nalang ako kaya tuwang-tuwa ang mommy at daddy ko.Nakukuha ko lahat ang gusto ko.But I'm not spoiled brat.Pero sa di inaasahan nang mag grade 5 ako nagkaroon ako nang isang kaibigan.Mayaman din siya.Maganda but di nga lang masyadong matalino.Naging ka-close ko siya.Lagi kami ang magkasama.
At sa tuwing test minsan nangongopya siya.Wala akong choice kundi pakopyahin siya.May tiwala naman ako sakanya e.
Pero isang araw I realize na masyado na siyang umaabuso.Sinasabi rin iyon nang mga kaklase ko.Hindi ko sila pinansin nung una.Pero nalaman ko rin ang totoo.
Isang araw tinawag niya ako at sinamahan niya ako sa isang kwarto.Tinali niya ako dun.Sinabunutan,tinadyakan,ginupit ang buhok ko pinagsasampal.Tingin ko nga bully yun o higit pa sa bully?Tinanong ko kung anong naging atraso ko.
At tama ang hinala ko.Sinabi niya ang lahat na naiinggit daw siya sa akin.At sa takot ko?
Hindi ako nagsumbong kaninuman.Nag-transferred ako sa province.Nagpakalayo-layo ako.Kala ko makakalimutan ko na iyon pero walang oras na pag matutulog ako naalala ko yung ginagawa niya.
At isang araw na-trauma ako.
Ang dating masiyahin,maingay,palakaibigan at malakas ay naging baliktad naging mahina,naging tahimik at takot magkaroon ng kaibigan.Ang lagi nasa isip ko?Ayoko nang mangyari ulit ang nangyari noon.
Nag-highschool na ako Hindi ko parin nakakalimutan ang lahat.At ang tanging alam ko lang?Ako lang ang nakakaalam lahat at ayoko may makaalam pa.
Still now.I'm grade 8......
Nakilala ko ang isang taong na nagbigay ulit nang Liwanag at saya sa buhay ko.
Siya ang tinatawag kong 'true bestfriend'
At sa tuwing kailangan ko nang tulong?
Lagi lang akong sumusigaw nang....
I NEED YOU!
