TheAssassin Is Pregnant

Part 12

This is Chapter is Dedicated to @Droolueta

Short Update

Rule POV

"Zofia" I called her out,naka titig lang sya sa labas at tila malalim ang iniisip.

She's been like this since she got back from her last self-mission.

"Zofia" She look at me.

"Hmm?" She ask.

"Are you okay?Parang balisa ka" Umupo ako sa single couch na malapit sa kanya."Is there something wrong?"

She sigh.May problema nga"Its actually nothing,Kay Shawn Silvester,Di ko lang mapigilang maawa sa kanya"nangunot ang noo ko.That was her latest target.

"bakit?"

"Umabot pala sa puntong mag mamahal ka ng higit pa sa buhay mo.Yung hindi mo na kakayaning wala sya sa tabi mo." I heard her sniff "Nalaman ko na ang buong kwento nya,para palang penikula"

"Zofia"

"His wife were killed,Sabi nya matagal ng patay ang puso nya so wala raw din pinag kaiba kahit patayin ko pa sya.Naaawa ako sa kanya dahil kitang kita ko ang pangungulila sa mata nya,Alam mo bang hindi na sya lumaban pa?Halos mag maka awa pa sya saking patayin ko sya alam mo ba?"

"So i did,I killed him,I give him a shot in his right chest,Naka ngiti syang namatay"Unti unting tumulo ang luha sa mata nya.Ito ang unang beses kong makita si Zofia na umiyak.Tumayo ako at lumapit sa kanya,I give her a hug.

"Natatakot ako,Rule" Nakagat ko ang ibabang labi ko dahil rinig na rinig ko ang pag hikbi nya,Di ako sanay na ganito si Zofia."Natatakot ako kasi alam ko sa sarili ko na nararamdaman ko na rin ang sinasabi nya"Parang may tumagos na kung ano sa puso ko sa sinabi nya.

Alam ko Zofia,Nararamdaman ko naman.

"Mahal ko na si Hunter,Rule.
*sniff*Mahal ko na sya.."

Napangiti ako ng mapait,Nangaling na mismo sa kanya.Sabi ko na nga ba.

I already see this coming...

Masakit pero tanggap ko naman.

"Zofia" Huminga ako ng malalim "Umuwi ka na sa inyo" Humiwalay sya sakin at taka akong tinignan.

"what?"

"Umuwi ka na sa inyo,sabi ko"Pilit akong ngumiti sa kanya " Umuwi ka na sa asawa mo"

Tears stream down her face.

"Wag ka ng mag panggap na hindi mo sya nami-miss,Ilang araw na kitang nakikita na naka abang sa pinto,parang hinihintay mong sunduin ka nya,Kaya sige na umuwi ka na"I pat her head " I can feel that,You both have the same feelings"

Tumango sya at pinunas ang luha nya.

"Uuwi na ko"

Eve POV

Halos lahat kami ay nasa Ospital,Palakad lakad ako sa harap ng kwarto nya,Kinakabahan ako.

"Eve,pumasok ka kaya?"

Tawag ni Lyndon sakin na sumilip sa pinto ang uluhan."Gising na sya,wag kag mag alala"

Nilakihan nya ang pag kakabukas ng pinto,"pasok na,pero punasan mo muna yang luha mo"Inabutan nya ko ng panyo at pilit ang ngiti ko namang tinangap yon.

Hindi ko mapigilang maiyak dahil sa pag aalala,Hindi kasi ako sanay na dinadala sya sa ospital.

Inakbayan ako ni Lyndon,Seryosong seryoso ito ngayon,Di ko makita ang Lyndon na palabiro at maingay."Kung sino man ang gumawa nito kay Boss,Mag babayad sila"