Het lot

De reddende engel!

Het was vrijdag ochtend en Olivia moest naar school het was kwart over zeven en haar wekker ging af.
Ze werd stilletjes wakker stak haar hand uit en duwde haar wekker af. Het liefst zou ze nog uren blijven liggen want ze had gisteren nog tot heel laat gechat met Sofie over Jasper. Een jongen die dit jaar bij haar in de klas zat en ze dus eigenlijk pas ongeveer 3 weken kenden.
Toch was Jasper Olivia's grote liefde en was ze ervan overtuigd dat ze perfect bij elkaar paste.
Alleen wist ze niet of hij haar wel zag staan. Tenslotte was hij de knapste jongen van de klas, en waren bijna alle meisjes op hem verliefd.
Ondertussen was Olivia weer in slaap gevallen, tot ergernis van haar moeder die op dat moment de kamer binnen kwam,"Olivia sta nu eens op je moet vandaag je spreekbeurt doen" Riep haar mama.
Olivia wist niet wat ze hoorde en sprong haar bed uit, ze was haar spreekbeurt helemaal vergeten.
"Oo shit" riep ze.
Toen ze zich helemaal had aangekleed ging ze naar beneden bijna iedereen zat al aan tafel mam en pap waren natuurlijk al van vroeg op, Olivia had nooit begrepen hoe sommige mensen zo fris en energiek konden zijn in de ochtend net zoals haar 8 jarig broertje rik die iedere morgen rondsprong alsof hij al 4 blikje Redbull had opgedronken.
Haar grote zus Ella zat waarschijnlijk nog in de badkamer, sinds ze een vriendje had wou ze er altijd piekfijn uitzien.
Mama en papa mochten Ella haar vriendje niet hij was niet te vertrouwen en kwam van slechte afkom zeiden ze, maar daar trok Ella zich niets van aan.
Olivia ging zitten en begon aan haar dagelijkse portie cornflakes, dat was zowat het enige dat ze s'ochtends at.
Ze deed haar jas aan en vertrok met de fiets naar school, en raad eens wie daar uit de bosstraat kwam gereden, het was Jasper met zijn prachtig blonde haar in de wind reed hij voorbij Olivia en lachte naar haar. Ze was zo overdonderd door zijn o zo mooie lach dat ze bijna in de struiken fietste. "Hé Olivia wacht op mij" hoorde ze achter zich, het was Flore ook één van haar beste vriendinnen die sinds 3 jaar een paar straten verder woonde dan zij. Flore had het niet zo gemakkelijk thuis haar vader had hun gezin verlaten toen ze nog heel klein was en nu heeft haar mama al een tijdje een relatie met een andere man genaamd Tom. Er was eigenlijk niets mis met Tom zélf zei ze altijd, maar zijn eigen dochter uit een vorig relatie was het grote probleem vond zij. Karen was 17, twee jaar ouder dan Flore en is een echt kreng ze commandeert iedereen had Flore ooit eens verteld.
Ondertussen waren Olivia en Flore aangekomen op school, ze waren samen met Sofie al naar boven gegaan zodat ze hun nieuwe deel van Frans nog snel konden nemen.
Mevrouw Weerts zou namelijk woest worden als ze hun boek niet zouden bijhebben.
Het laatste uur moest Olivia haar spreekbeurt doen, ze was er niet echt gerust in want ze had haar tekst niet zo vaak geoefend maar Mevrouw Reukens mocht haar wel dus meer dan een 7 zou ze zeker halen dacht ze.
De volgorde van degene die hun spreekbeurt moesten doen werd willekeurig bepaald door het trekken van naampjes uit een lelijke hoed die mevrouw Reukens meegebracht had.
Als eerste was Bram aan de beurt, hij was zo'n beetje de nerd die altijd goede punten behaalde.
Vol spanning zat Olivia te wachten tot haar naam werd getrokken uit de hoed, er waren reeds al heel wat spreekbeurten geweest.
Oliva had naar de meeste niet echt geluisterd, ze was de hele tijd aan het dromen en had niet door dat het nog maar 15 min waren voor de bel ging.
Opeens riep mevrouw de naam van Jasper en was Olivia weer heel aandachtig.
Jasper was naar zijn spullen aan het zoeken in zijn boekentas maar het leek erop alsof hij ze niet bij had, dit was Olivia haar kans,"Ik wil wel in zijn plaats gaan." zei Olivia.
"Oké maar schiet dan op!" Zei mevrouw Reukens geïrriteerd.
Olivia's spreekbeurt ging veel beter dan ze zelf had verwacht, toch was ze heel erg blij dat het eindelijk weekend was.
Ze liep samen met Flore en Sofie naar buiten waar ze nog even wachtte, want Flore moest nog 2 euro terugbetalen aan Robbe die ze gisteren gebruikt had om een flesje water te kopen.
Ze liep naar Robbe toe en Sofie en Olivia gingen op en bankje zitten, plots zag Olivia Jasper lopen.
Het leek alsof hij naar haar toe kwam en ze wist niet wat ze moest verwachten, hij kwam dichter en dichter en zei "Hey Olivia nog eens bedankt dat je in mijn plaats je spreekbeurt wou doen, want je weet hoe mevrouw Reukens kan zijn als je je spullen niet bij hebt hè,"Je staat bij me in het krijt".
Zeer verlegen en een beetje overdonderd antwoordde Olivia "Uhm heel graag gedaan hoor, het was geen moeite".
"Ik zie je nog wel hè" zei Jasper en hij liep naar Robbe toe.
Flore kwam terug naar hen toe en zag aan het gezicht van Olivia dat er iets gebeurd was, ze vroeg het meteen.
"Jasper sprak haar net aan en nu is ze van slag" Zei Sofie terwijl ze een beetje aan het lachen was.
Door het korte gesprek met Jasper kon Olivia's dag al niet mee stuk, ze zong en glimlachte er op los.
Olivia en Flore zeiden Sofie gedag en wandelden naar de fietsenstalling, ze namen hun fietsen en reden naar huis.

Alvast bedankt voor het lezen! Ik publiceer iedere week ongeveer 2 a 3 delen minstens dus lees zeker ook verder!
Als je mijn verhaal leuk vindt zou ik een ⭐ erg waarderen en laat zeker een reactie achter! X