Inihatid lang ako ni Alexis sa bahay tapos umuwi na din sya. Buti na lang at hindi ko nakita sina mama at lola dahil for sure. Mag uusisa yung mga yun. Makita ba naman nila ako na mugtong mugto yung mata diba? Ayoko pa sana munang magkwento.
Dumiretso aknong kusina para uminom ng tubiog. Hindi ba ako naglalaunch. Wala na rin naman akong gana. Pero parang nananadya, napatingin pa ako sa mesa. And there, naalala ko na naman ang lahat. This was supposed to be our lunch. Nagluto sina Mama para Kay Tristan. Pati pa si Lola napagluto ko ng Sinigang which is her specialty pero ano? nganga? Wala man lang kumain dahil naghintay lang kami sa lalaking may kalandian naman plang iba sa mall noong mga oras na nag eefort ang family ko para sa kanya.
"AHHHHh!!!", hindi ko na napigilan ang sarili kong sumigaw. Una kong inihagis sa sahig yung Chicken Adobo, ako yung nagluto nun. Inaral ko talaga yung recipe nun dahil yun ang favorite ni Tristan.Pagkatapos, Inihagis ko lahat ng makita ko sa table. Itinapomn ko lahat ng mga pagkain na dapat pagsasaluhan namin.
Wala akong tigil sa pagwawala. wala akong tigil sa pag iyak. Feeling ko,papel ako na tinadtad ng stapler.Para akong may cancer na hindi alam kung paano pa mabubuhay pagkatapos kong malaman na tatlong buwan na lang ang itatagal ko. Para akong..ARGH!!! Bakit?!! Bakit kailangan nya akong lokohin ng ganito? Bakit ako pa? Tadhana?! Ano bang kasalanan ko sayo huh?!!!
"Anak, anong nagyari??!!".
Sh*t.
Napahilamos na lang ako sa palad ko pagpasok nina mama at lola sa kusina.
Eto na namn ba ako sa pagkukwento ng katangahan ko sa kanila?Sawang sawa na ako!
Napaaupo na lamang ako sa sahig habang humahagulgol.
" Eirrah, anak.. Anong problema?", tanong uli ni mama nung malapitan na nya ako.
Tiningnan ko si mama. Alam kong ayaw niyang nahihirapan ako pero hindi ko pa talaga kayang magkuwento sa ngayon eh..
" Anak-".
" Si Axis ma.. Nagkalat na naman dito sa kusina eh".
Si axis yung alaga naming pusa. Axis, Pasensya ka na huh? Naging kasalanan mo pa tuloy.
Tinitigan ako ni mama. Alam kong hindi sya naniniwala sa alibi ko pero hindi na sya nag usisa pa. Kaya bago nya pa ako uli tanungin ay nagpaalam na ako.
"Ma, akyat na po muna ako sa kwarto."
Tumango lang si mama. Pag akyat ko ng kwarto, nakita ko na naman agad yung picture naming dalawa sa nightstand. Kinuha ko yun at inihagis sa sahig. haiga ako sa kama at tahimik na umiyak. Ilang oras din akong ganun. hindi ko alam kung gaano katagal. ganun siguro talaga kapag heartbroken ka, you lost track of time.Pero bakit sa case ko,I losttack of everything?!
Lumapit ako sa DVD player. Nilagay ko yung CD na puro rock songs ang music, sinagad ko yung volume . At nung sigurado na akong wala nang makakrinig sa akin ay nagsimula na akong pakawalan ang galit ko.
"MANLOLOKO KA!!!".
Inihagis ko yung inihagis ko pati yung lampshade ko. kinuha ko rin lahat ng mga pictures namin sa drawer at saka ko pinunit. Kinuha ko rin yung paperbag sa giliod ng kama ko. Iyon san ang regalo ko sa kanya ngayong third monthsary namin. I bought him a watch. Its an aquamarine watch. Mahilig kasi siya sa color na yun. F*ck!! Alam k0 lahat ng hilig nya, pero ako ba alam niya kung anong hilig ko?? Did he ever bother asking me??agrgh!
Pinunit ko yung gift wrapper at saka ko hinagis sa wall yung watch. I watched how it broke. Like how I am watching myself now, in front of my full sized mirror.
I see a girl so devastated. so fragile. so weak. so dead.
"HAYOP KA!!!! WALA AKONG IBANG GINAWA KUNI ANG MAHALIN KA PERO NILOKO MO LANG AKO!!!MAGSAMA KAYO NI ANGELA!! AHAS SYA!! AHAS KA ANGELA!!!MANG AAGAW!!!".
YOU ARE READING
THE HEARTLESS HEART BREAKER AND THE HOPELESS HEARTBROKEN (BOOK 1)
RomantikIsinumpa na ni Eirrah lahat ng mga lalaki sa buong galaxy pagkatapos nyang maheartbroken kay Tristan, ang ultimate love of her life nya. She had learned to stereotype all guys as players. But what she did not expect was that he'll meet Raikko, the...
