Yazardan;
Ortaokul🌈
Hikaye,ortaokul 6.sınıf itibariylaşlar.Selin Yılmaz,sınıfın en havalsı,en zengini(ama ailesi devlet okuluna vermek istemektedir.)burnu havada ve sınıfın en güzel kızlarından bir tanesidir.Selin 6.sınıfa giderken sınıfa yeni bir çocuk gelir.Ali Mertoğlu.Ali sınıfa girdiğinde Selinle kısa bir göz teması kurarlar.Ama bu kısa bakısma,Ali'yi neredeyse aşık etmeye yaramıştır.Ama Selin Ali'yi hiçmi hiç umursamaz.Ali okula alıştıktan bir kaç ay sonra Selin'e bu duygularını söylemeye karar verir.Selini arka bahçeye çağırır.Ama yanlız gelmez.Yanında Tugce,Nazlı,Aslı ve İpek gelmiştir.Ali duygularını kızların yanında söyleyemeyemeyecegine için bütün planı suya düşmüştür.Ama bir gün bir kağıda çocukluk aklıyla "Seni seviyorum Ali'den" yazıp kalem kutusuna koymuştur.Selin bunu gördüğünde Ali'yi yine umursamadan gelir ve böylece ortaokul biter.
Lise💫
Lise zamanı Ali ve Selin ayrı okula düşmüştür.Ama Ali Selinin hep okul çıkışlarına gidip onu izler.Bir okul çıkışında Selinin yanına gidip içindeki duyguları yine dışa vurur.Selinin cevabı ise,
"Tatlım maalesef olmaz Sen dünyada son kişi bile kalsan seninle asla olmaz.Hem sen hiç aynaya baktım mı?" Der ve arkadaşlarıyla kahkaha atan ata giderler.Ali bu cevaba kalbi çok kırılmıştır.O gunden sonra kendine söz vermiştir artık kendine çeki düzen verecektir.Bakalım Selin bidahaki diyisinde vazmı geçecek yoksa kabulmu edecektir.Bu sözüyle üniversite hayatı bambaşka bir hal alır.
Üniversite🍂
Üniversitede Ali doktorluk okur.Ama Ali Selini hala unutmamıştır.Yüregindeki yara hala sızlar.Ali üniversitede kendine o kadar çok bakarki bir ortamda bütün kızların dikkatini çekecek kadar değişir.
Selin ise üniversitede Büro yönetim ve Sekreterlik okur.Selin hep aynıdır.Burnu havada.O yüzden arkadaşlarıyla bir aydan beri küstür.Ali 5sene önce annesi, babası ve kardeşini trafik kazasında kaybeder.Bu ona çok büyük bir darbe olmuştur.Su an Savaş yani kuzeni ile aynı evde yaşamaktadır.
Selinde annesi ve babası ile yaşamaktadır.Kardesi veya abisi yoktur Evin tek çocuğudur.
SELİNİN AĞZINDAN
"Anne yeter!Bıktım!Ben sizin robotunuz değilim!İstediginiz bölümü okudum,istediginiz kıyafetleri giyim,istediginiz her şeyi yaptım.Ama anne ve baba bu evlilik olmıycak.Çünkü ben sizin robotunuz degilim!!"dedin ve odama cıktım.Son cünlemde o kadar çok bagırmıştımki kendim bile rahatsız olmuştum.Onların dediğini yapmaktan çok sıkıldım.Dolabımın üstünden bavulumu aldım ve eşyalarını toplamaya başladım.Bavulumu alıp odadan çıktım.
"Annecim!Kızım nereye gidiyorsun?" Dedi ağlamaklı bir sesle.
"Gördüğün gibi GİDİYORUM!" Kapıyı arkadan çarpıp çıkmıstım.Offf!Para almayı unuttum inanmıyorum.Evede dönemem bu saatten sonra .Yürümeye başladım nereye gittiğini bilmiyordum.Sadece evden çıktığım için mutluydum.Hava kararıyordu.Gidicek hiç bir yerim yoktu.Arkadaslarimla kavgada etmiştim.Onlarada gidemezdim.Parkta kıyıda köşede bir bankta oturdum.Çok yorgunum ve uykum gelmişti.Bir gece artık burda geçireceğini yapacak bisey yok.Dedim ve bankta yattım.
Saat gece 1olmustu.İstemsizce gözlerim açıldı ve karşımda pis kıyafetlerle duran 3tane adam.
"Noluyo ya siz kimsiniz!"
"Hoop!Burda bi prenses yatıyo sanırım."
"Evet prenses olduğumu biliyorum.Ama sizin gibi bi prens olmasını istemiyorum Kusura bakma git şimdi!Gerizekali!"
"Hamdi duydunmu gerizekali ıı degisi bile güzel.Gel bakalım sen buraya."
"YARDIM EDİN!BIRAK BENİ PİS SAPIK!NOLUR YARDIM EDİN!"...ALİNİN AGZİNDAN
Yatakta güzel güzel uyurken çığlık sesleri duydum.Pencereyi açtım ve parktan geliyordu.Bir kız sesiydi.Hemen Savaşın odasına gittim.
"Savaş!Savaş!Uyan oğlum!Savaş!"
"Ne ne oldu Ali ya!"
"Oğlum karşıki parktan çığlık sesleri geliyor."
"Ali yat yatağına ya"
"Parkta kızın üstüne 3kisi çullanmıs!Kalk diyorum Savaş!"
Savaş namus konusunda çok dikkatliydi.Çünkü Savasın kardeşi küçükken 1tane adam tecavüz etmişti.Kardesi bir sure haplarla ayakta durdu.Savas hemen yatağın altından bir sopa aldı ve parka doğru koşmaya başladık.Bir kızın başına 3kisi dikilmiş birisi gögüslerinden öpüyor,birisi ellerini tutmuş,biridi ise bacaklarını tutuyordu.Kızı T-shirtünü yırtmıslardı.Hemen Savaşla adamların üstüne yürüdük.Adamlara bir yumruk attığımızda sarhoş olduğu için kaçmışlardı.Bankta oturan kız öylece eğilmiş ağlıyordu.Hemen yanına gittim.
"İyimisin?" Diye sordum.Kız hemen bana sarılıp ağlamaya başladı.
"Ç-çok t-tesrkkur e-ederim.Siz olmasaydınız b-belkide..."
"Tamam tamam geçti.Bak sana bisey yapamadılar şerefsizler.Senin evin yokmu?"O sırada kızın T-shirtün yırtık olduğunu gördüm ve üstündeki hırkayı verdim.Kız kafası n ı kaldırıp gözlerimi. İçine baktı ve
"Ali!"dedi.Bu kız beni nerden tanıyordu.Ben neden tanıyamadım Karanlıktı ve bir şey gözükmüyordu.
"H-hatırladın mı beni?S-Selin ben!"Şok olmuştum tesadüfün böylesi.
"Selin!Peki sen beni nasıl hatırladın?"
"O MAVİŞ gözlerı nerde görsem tanırım..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Çocukluk Aşkım~
FanfictionHaykırmak istiyorum.Lakin sesim çıkmıyor.Çünkü kalbim pek kırık.Çocukluktan bu yara.Bir kızın hediyesi.Daha küçüktüm.Aşık olmuştum.Sahi "Aşk" neydi?Küçüklükten beri sorarım kendime.Cevabı bulamazdım.Taki onu görene kadar.6.sınıfta başladı herşey.O z...