2-Kahramanım

13 1 0
                                    

Bölüm hakkındaki düşünceleriniz benim için çok önemli.Bu yüzden unutmayıın ;)

İyi okumalar 😍

•••

Dilek

Akşam yemeğinden sonra babam koltuğa oturup ayaklarını uzattı ve bugünki maçın başlamasını bekledi.Annem ve ben de masayı toplamaya başladık.Masadakileri mutfağa götürdükten sonra annemi her zaman yaptığım gibi odaya,babamın yanına postaladım.Bana masayı toplamamda yardım etse yeterdi.Yorulmasına gerek yok nur yüzlümün.Mutfağı iyice temizledikten sonra annemlerin yanına geçtim.Babama kanal değiştirmek istediğimi söylesem değiştirir ama bu maçı cidden izlemek istediği aşinaydı.O yüzden sıkıcı maçı izlemeye başladım.Bir şey anladığım söylenemezdi.Gerçi tek anladığım 22 kişinin bir topun ardında nefeslerini umursamadan koşturmalarıydı.Sadece televizyona bakıyordum denilebilir.

Kapının çalmasıyla annem ayağa kalktı.Ne yapıyor bu kadın.

"Annecim otursana,yeni adetler mi çıkarıyorsun?"dedim ve salondan çıkıp kapıyı açtım.Kim olduğunu bilmediğim ama fazlasıyla yakışıklı biri vardı karşımda.Bir şey söylemesini bekledim.Ama konuşmuyordu ve sadece milim aralanmış dudaklarıyla ve hafif kalkmış tek kaşıyla bana bakıyordu.

"Buyurun?"dedim.Kafasını hızlıca iki yana salladı ve yine gözlerime baktı.

"Yanlış mı geldim?"dedi hafif gülümseyerek.

"Kime geldiğinizi bilmiyorum."dedim onun gibi gülümseyerek.

"Ha şey,Dilek Tarıcı."dedi.

"Benim,ama ne olduğundan azıcık bahsetseniz?"dedim eş zamanlı bir şekilde baş parmağımla işaret parmağımı birbirine fazlasıyla yaklaştırarak.

"Beni dedem gönderdi.Yani eğer baban buradaysa içeri girebilir miyim?"dedi.Ne olduğunu çok merak ediyordum ve..

Ve'si yok.Kafamı aşağı yukarı sallayarak onayladığımı belli ettim ve kapıyı daha da açıp içeri girmesini bekledim.İçeri girince kapıyı kapattım ve ona döndüm.Elimle salonu işaret edince oraya girdi.Ardından ben de girdim ve annemle babamın değişik bakışlarıyla birlikte konuştum.

"Baba,seninle konuşmak istiyormuş."dedi.

"Kim bu arkadaşın kızım!"dedi annem.

"Ilgaz ben.Kızınızı ilk kez gördüm az önce.Beni dedem gönderdi.Salih Kantar."dediğinde babam ayağa kalktı.

"Dilek bize iki çay hazırla kızım."dedi ve adının Ilgaz olduğunu öğrendiğim çocuğun omzuna elini vurup onunla beraber balkona geçti.Neler oluyordu böyle?Salih Kantar kim?Ilgaz denen bu çocuk kim?Babam 'Salih' adını duyunca neden çocukla balkona geçti?

Annemle bakışıyorduk ve sanırım onun da aklından bunlar geçiyordu.

"Kim bu çocuk anne?"dedim.

"Salih beyin torunuymuş demek."dedi.Soruma cevap değilde kendi kendine konuşmuş gibiydi.

"Anne Salih bey kim.Neler oluyor?"dediğinde gözlerini tırnaklarından çekip gözlerime dikti.

"Biraz sabret kızım."dedi.Bekleyecektim!Salondan çıktım ve babamın dediği gibi çay hazırladım.Çaydanlıktaki su kaynayınca demledim.Daha sonra iki çay bardağıyla beraber küçük bir kaseye toz şeker doldurdum.Bunları yepsiye koyup balkona girdim.Babamla Ilgaz ciddi bir konuşma içindeydi.Ilgaz bir şeyler anlatıyordu.Tepsiyi önlerine koyduğumda ikisi de dönüp bana baktı.

"Afiyet olsun."dedim ve tebessüm edip balkondan çıktım.Annem hala bıraktığım gibi oturup tırnaklarıyla uğraşıyordu.Bende odama geçtim ve biraz telefonumla uğraştım.

Hey bir saniye!

Adı Ilgaz ve soyadı Kantar olmalıydı.İnstagrama yazdım ve en üstte yazan kişinin sayfasına girdim.

***

"Baba ben okuyorum farkında mısın?"dedim.Ne demek Ilgaz'ın babasının şirketinde Ilgaz'ın asistanı olmak ya?!Ben zaten okuyorum.18 yaşındaydım ve üniversite öğrencisiydim.Okuyorum işte.Bir market falan değil ki çalışayım!Şirket bu şirket!Gece gündüz orada olmalıyım!

"Kızım çocukta diyor ki zaten 'ben dedeme özellikle söyledim,şirkette çok fazla bulunmayacağımı hesaba katarak bir bölüm ver'diye."deyince ellerimle yüzümü kapatıp yeniden açtım.Şirkette asistanlıkta iyi para olabilirdi.Okul zamanımın dışına ayarlasam olabilir aslında.Ama..

"Baba bu çocuk bizi tanımıyor etmiyor.Ne diye özel olarak evimize gelip üstüne birde seninle konuştu ki?"dedim.

"Bilirsin kızım benim babam çok erken yaşta öldü.Ilgaz'ın dedesi beni oğlu gibi severdi.Tabi Ilgaz'ın babası da çocukluk arkadaşımdı.Paranın gözü kör olsun."dedi.Anlamıştım.Bu yüzden en azından nasıl yardım etsem diye beni şirkette çalıştırmak istiyordu.

"Peki,dedesine okul zamanlarımın dışında şirkette çalışabileceğimi sorar mısın?"dediğimde gülümsedi.

"Gel buraya."deyip kollarını açtı.Yanına oturdum ve ona sımsıkı sarıldım.Babam benim!Kahramanım,her şeyim!

•••

Beğendiyseniz mutlaaka yorum yapın olur mu?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 16, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DİLEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin