Start...or....End

141 18 5
                                    

°•°•°•°•°•Don't forgive më°•°•°•°•°•
Epïśôđê-1
°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
"Luhan ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ"

က်ေနာ္ အိမ္ထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း စီးႀကိဳလာေသာ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ အေမးစကား...
ေလသံကေတာ့မာမာပင္....

ရြံ႐ွာသလို မုန္းတီးသလို အၾကည့္မ်ိဳးေတြနဲ႔
မႏွစ္သက္မႈေတြပါဝင္ေနတဲ့ အေမးစကား မွန္း က်ေနာ္သိ
ပါသည္။ မထူးဆန္းေတာ့ပါ။

ဒါဟာ အေဖ့ရဲ႕ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး
က်ေနာ့္ အေပၚဆက္ဆံလာတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးပါ။...

"သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီသြားတာပါ။"

က်ေနာ္ ဘာစကားမွမေျပာခ်င္တာေၾကာင့္ေရာ..
ဒီေန႔လို ေန႔မ်ိဳးဆို လူက စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ..
ပင္ပန္းေနတာ ေၾကာင့္ေရာ...
ၿပီးၿပီးေရာ ေျဖခဲ့မိသည္ထင္သည္။အမွန္တိုင္းလည္း
မေျဖခ်င္ပါ။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ဘယ္သြားခဲ့မွန္း အားလံုးသိေလာက္ပါသည္။

က်ေတာ့္ အခန္းက ဧည့္ခန္းကို ေက်ာ္ၿပီး သြားရတာေၾကာင့္ ဧည့္ခန္းထဲမွာ က်ေနာ့္ကို
ေထာင္သား တစ္ေယာက္လို..မ်က္စိေဒါက္ေထာက္
ၾကည့္ေနတဲ့ အေဖရယ္...
လူနာတစ္ေယာက္လို...ၾကင္နာတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ ၾကည့္
ေနတဲ့အေမရယ္ ....
အစ္ကို ျဖစ္သူရဲ႕ ပင္ပန္းေနမႈကို..သိေနသလို ပံုစံနဲ႔
စိတ္မေကာင္းစြာၾကည့္ေနတဲ့...ညီမေလးရယ္...
ကို က်ေနာ္ ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ က်ေနာ့္ အခန္း႐ွိရာသို႔သာ ဦးတည္ေနမိသည္။

ဒါေပမယ့္ မ်က္စိေထာင့္စြန္းေလးကေန အေဖရဲ႕ အလိုမက်မႈေတြ ...မင္းဘယ္သြားလဲငါသိေနတယ္ဆိုတဲ့
ပံုရိပ္ေတြ ....
တဆက္တည္း ေဒါသထြက္ေနတဲ့ပံုရိပ္ေတြ ေရာ႐ွက္ေနတာကို
ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္မိပါေသးသည္။

#ထားလိုက္ပါေလ ဒါ က်ေနာ့္ကို ျမင္တိုင္း အေဖတုံု႔ျပန္ ေနက်
အမူအရာပါပဲ......#

"ကြၽီ.......!!!!!!"

က်ေနာ့္ အိပ္ခန္း ကြၽန္းတံခါး ဖြင့္သံက တိတ္ဆိတ္လြန္းလွတဲ့ အိမ္ထဲမွာ...အတန္ငယ္ ဆူညံသြားသလို...

Bạn đã đọc hết các phần đã được đăng tải.

⏰ Cập nhật Lần cuối: Dec 09, 2017 ⏰

Thêm truyện này vào Thư viện của bạn để nhận thông báo chương mới!

Don't forgive mëNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ