I will tell you what love is. [Markdia]

Imagination

แนะนำให้เปิดเพลงฟังด้วยนะคะ \._./

Oh, there he goes again,
Every morning it's the same
You walk on by my house
I wanna call out your name

ตากลมโตคู่หนึ่งจับจ้องอยู่บนตัวของผู้ชายผิวขาว เขาไม่เคยรู้ตัวว่ามีใครคนหนึ่งแอบมองเขาอยู่ ทุกวันก็แค่เร่งฝีเท้าขึ้น พึมพำเบาๆ เหมือนร้องเพลงคนเดียว
แต่วันนี้มันต่างออกไป

เขาหันมามอง

เฟอร์เดียแสดงท่าทีว่าตกใจ ตาทั้งสองข้างขยายขนาดขึ้นอย่างน่าตลก

'มาร์ค....'
เขาได้แต่คิดในใจ รีบหลบสายตาแล้วเดินไปโรงเรียน

I wanna tell you how beautiful you are from where I'm standing
You got me thinking what we could be 'cause...

คนถูกมองหยุดเดิน เลิกคิ้วอย่างสงสัยพลางงับขนมปังในมือ

'นายดูดีนะวันนี้.. ไม่สิ ดูดีทุกวันเลย'

'ถ้าเรารู้จักกันก็คงดี'

เฟอร์เดียนั่งลงบนที่ประจำของตัวเองในห้องเรียน หยิบสมุดมาวาดรูปฆ่าเวลาไม่นานก็ถึงเวลาเรียน

"เอ่อ.. นี่..." เสียงเรียกจากโต๊ะข้างๆ ดังขึ้น ใจของเขากระตุกเล็กน้อย ค่อยๆ หันไปมอง

มาร์ค....?

ให้ตาย ใจเต้นแรงขนาดนี้ ได้ยินกันทั้งห้องแล้วมั้ง

"มีอะไรหรอ" เจ้าของตากลมโตรีบทำสีหน้ายิ้มแย้มตามปกติทั้งที่ในใจไม่ใช่เลย

"เราเรียนแล็บวิทย์ด้วยกันใช่มั้ย" มาร์คถามงึมงำอย่างไม่มั่นใจ ดูเหมือนพูดกับไหล่ตัวเองมากกว่า ถ้าเป็นคนอื่นเขาคงรำคาญ แต่พอเป็นคนนี้กลับรู้สึกว่าน่ารัก

เฟอร์เดียทำท่านึกเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า เขารู้คำตอบตั้งแต่ได้ยินสามพยางค์แรกแล้วแต่ทำฟอร์มไปงั้นแหละ

เสียงกริ่งหมดเวลาดังขึ้นจังหวะเดียวกับที่มาร์คอ้าปากพอดี ทั้งสองรีบเก็บของและลุกขึ้นยืน

"ฉันลืมเอาไม้อะไรสักอย่างที่มิสเตอร์ไวท์สั่งมา ถ้านายมีเหลือ----"
"ได้สิ แล้วเจอกันนะ"