Ενα βράδυ ήταν αρκετό...

*Part 2*

Αρης: "νεφέλη όλα καλα;" είπε και κούνησε το χερι του μπροστά απο το προσωπο μου.
Νεφ (Νεφέλη): "Εμμ ναι.. Συγνώμη, αφαιρέθηκα. Λοιπον πρέπει να γυρίσω στη δουλειά"
Αρης:"θα τα ξανά πούμε" είπε κλεινωντας μου το ματι.
Εγώ έφυγα φανερά ντροπιασμένη και πλησίασα το μπαρ που βρισκόταν η Λυδία.
Λυδία: "έλα ρε.. Που ήσουν τοση ώρα;" είπε και σήκωσε το φρύδι της.. Οτάν το κάνει αυτό ως συνήθως ξεσπαω στα γέλια αλλά τώρα δεν μπορω να γελασω γιατί ουτε καν της δίνω σημασία.. Σκέφτομαι αυτον.. Τον Άρη..
Λυδία: "σου μιλάω ρε βλαμμενο" είπε και με χτύπησε απαλά στο κεφάλι.
Νεφ: "κάτι σκεφτόμουν χαζό"
Λυδία:"Ασε με να μαντεψω.. Σκεφτεσαι εκεινον τον τυπο που μιλούσατε τόση ωρα απο το τραπέζι 12;" απάντησε γελώντας. Η μουσιτσαααα... Είχε καταλάβει τι κσεφτομουν αλλά παρόλα αυτά με παιδεύει-.-
Νεφ:"σε μισώ" της είπα σταυρώνοντας τα χέρια μου κάτω απο το στήθος μου.
Λυδία: "ναι, ναι... Κι εγώ σ' αγαπάω γουρούνα μου! Πάνε σέρβιρε τώρα κανένα ποτό, πριν δει ο Σταύρος οτι χαζομερας"
Νεφ: "μάλιστα αφεντικό" είπα χασκογελωντας.
Η ωρα είχε παει 4:00 τα ξημερώματα και το μαγαζί είχε αδειάσει.
Νεφ:"φαγάνα μου εγώ φευγω.. Θα μιλήσουμε αύριο για να πάμε για καφέ"
Λυδία:"εντάξει γουρούνα μου.. Καληνύχτα!"
Πήρα τα πραγματα μου και βγηκα απο το μαγαζι.
Μα που παρκαρα; αλτσχάιμερ απο τα 20; ΑΙΣΧΟΣ!
Μα τη χαζή που είμαι.. Την εδωσα στον βλακα τον αδερφό μου για να παει σπίτι. Επομένως πρέπει να πάρω ταξί.
Αντε να βρω ταξί τέτοια ωρα-.-
Ξεκίνησα να περπαταω προς το δρόμο όταν είδα ενα αμάξι απέναντι μου να αναβωσβηνει τα φώτα του. Κοίταξα πίσω μου αλλά δεν είδα κανέναν.
Σ' εμένα τα αναβωσβηνει; μα ποιος είναι;
Περπάτησα προς το αυτοκίνητο και διεκρινα δυο γνώριμα ματια να με κοιτάνε. Αυτός; αυτοςςςς😍
Αρης: "Γεια" είπε και μου χάρισε αυτό το υπέροχο χαμόγελό του.
Νεφ:"γεια" είπα κι ανταπέδωσα το χαμόγελο.
Αρης:"Θέλεις να σε πάω κάπου;"
Νεφ:"δεν χρειαζεται.. Θα πάρω ταξι.. Ευχαριστώ πάντως!"
Αρης:"ελααα.. Δεν ακούω όχι.. Μπες μέσα"
Νεφ:"πραγματικα δεν χρειαζεται.."
Αρης:"μέσα είπα" προσπαθει να το παίξει σκληρός αλλά σίγουρα δεν είναι..
Μπήκα στο αυτοκίνητο που μύριζε έντονα απο την υπεροχή κολώνια του.
Αρης:"που μένεις;"
Του είπα την οδο και σε μισή ωρα ειμασταν εξω απο το σπίτι μου..
Τώρα να του πω να ανέβει για ενα ποτό;
Μπα είναι αργά μωρέ.
Νεφ:"θα ήθελες να ανεβεις για ενα ποτό;"
Ας μου κλείσει κάποιος το στόμα.. Δεν το ελέγχω.
Αρης:"ευχαρίστως"
Μα κι αυτός γιατί δέχτηκε; -.-
Ανεβηκαμε στο σπίτι μου και ο Άρης κάθησε στον καναπέ.
Νεφ: "τι θα πιεις;"
Αρης:"μια βότκα"
Νεφ:"οκ"
Εβαλα τα ποτά και εκατσα διπλα του.. Καλά όχι και δίπλα του.. Ο μίσος καναπές είναι άδειος.
Αρης:"με φοβάσαι;"
Νεφ:"γιατί το λες αυτό;"
Αρης:"γιατί κάθεσαι πολύ μακρυά"
Νεφ:"Εμμ..να .. Απλα.."
Αρης:"μην ντρεπεσαι.." είπε και πλησίασε τόσο κοντά μου που πιστεύω οτι θα κοπεί η αναπνοή μου.. Οξυγονοοοο.. Χρειάζομαι οξυγονοοοο.
Εχω καρφώσει το βλέμμα μου στα ματια του σε αντίθεση με αυτον που κοιταει τα χειλια μου επίμονα.
Λες να με φιλήσει; αποκλείεται!
Μα σε φιλάει ηλιθια-.- Παναγία μου.. Η φωνουλα έχει δίκιο.. Φιλιεμαι με εναν κουκλο που γνώρισα πριν λιγες ώρες.. Και μου αρεσειιι!
Με φιλούσε τοσο παθιασμενα.. Με σήκωσε στην αγκαλιά του και προχωρησε στο δωμάτιο.
Νεφ:"Άρη εδώ είναι το μπανιο.Δίπλα είναι το δωμάτιο." είπα διακοπτωντας το φιλί μας..
Αυτός μας οδηγησε στο δωμάτιο και με άφησε πάνω στο κρεβάτι.. Ξεκίνησε να με φιλάει αγρια στα χείλη και συνέχισε κατεβαίνοντας προς τα κάτω.

Καμπουμ! Φωτιά πήραμε😂🔥🔥
Λοιπον να και το δεύτερο Παρτ της ιστοριας!
Επανω στη φωτο είναι ο Mariano di vaio ως Αρης😍 (πραγματικα αυτός ο άντρας είναι κολαυτά👇

Αυτά είναι τα ρούχα που φορούσε η Νεφέλη στη δουλεια👇

Και ο Άρης φορούσε αυτά👇

Μέχρι το επόμενο Παρτ πολλά φιλια😘😘