ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕အေတြးနဲ႔ထပ္တူကြ်န္ေတာ့္
ေျခလွမ္းေတြသြက္ေနတယ္။ကြ်န္ေတာ့တကယ္တုံးတာပဲ။ကြ်န္ေတာ္သူမ်ားကုိသြား
ေမးစရာမလုိဘူးကြ်န္ေတာ့သိသင့္တယ္။
YiEnကြ်န္ေတာ့ကုိေစာင့္ေနတယ္။သူကုိ
ျပန္ေတြ႔ရမယ္ဆုိတဲ့ခံစားခ်က္ကလူကုိ
ေလေပၚလြင့္ေနသလုိပဲ။မ်က္ႏွာကလည္း
ျပံဳးေနတာေတြ႔သမွ်လူကကြ်န္ေတာ္ကုိ
ေသခ်ာႀကည့္ေနႀကတယ္။ညေနေစာင္းမုိ႔ေလေအးေအးေလးေတြကလည္းတုိက္လုိ႔ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ရင္ထဲမွာလည္းေလေအးေလးေတြနဲ႔ထပ္တူေအးလုိ႔။ကြ်န္ေတာ္ေလ
ယာဥ္
လက္မွတ္ျဖတ္ျပီအိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္။လုိအပ္တာေလးေတြထည့္ရဦးမယ္မွတ္လား။
Bamကုိphဆက္ရဦးမယ္။နက္ျဖန္ကြ်န္
ေတာ္ကုိခြင့္တုိင္ေပးဖုိ႔အတြက္။ကြ်န္ေတာ္phဖြင့္လုိက္ေတာ့lockscreenမွာကြ်န္
ေတာ္ကုိယ္တုိင္ဆဲြထားတဲ့YiEnရဲ႕ပုံေလး
ကြ်န္ေတာ္အိမ္မက္ေတြမက္ကတည္းကဆဲြထားခဲ့တာ။လူပုံတူတစ္ခါမွမဆဲြဖူးတဲ့
ကြ်န္ေတာ္သူကုိပထမဆုံးဆဲြထားျခင္းပါ။
သူပုံေလးကုိလက္မေလးနဲ႔အသာေလး
ပြတ္ျပီ
JR*ငါျပန္လာခဲ့မယ္YiEn*
ကြ်န္ေတာ္BamကုိPhဆက္လုိက္တယ္။လုိင္းသုံးေနတယ္ထင္ဝင္ဝင္ခ်င္းပဲ
ေကာက္ကုိင္လုိက္တယ္။
Bam*ေျပာ*
JR*မနက္ျဖန္ငါကုိခြင့္တုိင္ေပးပါကြာ။တစ္ပတ္ေလာက္*
Bam*BOR!!!*
ကြ်န္ေတာ္စကားဆုံးေတာ့ထေအာ္လုိက္တဲ့Bamအသံကကြ်န္ေတာ္ရဲ႕နား နားကphကုိခြာလုိက္ရတယ္။အူသြားတဲ့
နားကုိျပန္ပြတ္ျပီ
JR*ဘာျဖစ္တာလဲကြာ။ထေအာ္တာနား
ေတာင္အူးသြားတယ္*
Bam*တစ္ပတ္ႀကီးမ်ားေတာင္မင္းက
ဘယ္သြားမလုိ႔လဲ။*
Bamရဲ႕အေမးေႀကာင့္ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာအျပံဳးမ်ားခ်ိတ္ဆဲြလ်က္နဲ႔
JR*YiEnဆီ*
Bam*YiEn?မင္းအိမ္မက္ထဲကေကာင္
ေလး။ရွာလုိ႔ေတြ႔သြားျပီလား*
JR*အင္း။ငါျပန္လာရင္ျပန္ေျပာျပမယ္ကားေနာက္က်မွာစုိးလုိ႔ဒါပဲေဟ်ာင့္။ဆရာေတြ
ေမးရင္အဆင္ေျပသလုိသာေျဖလုိက္ေတာ့
ESTÁS LEYENDO
YOU...??
FanfictionCharacter - MarkJin -2Jae-JJP Junior:သူကဘာလုိ႔မ်က္စိတစ္မိွတ္အတြင္းမွာေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားရတာလဲကြ်န္မႀကားဖူးသလုိဝိဥာည္မ်ားလား YiEn:မင္းဘာလုိ႔ငါကုိမမွတ္မိရတာလဲ။ မင္းကတိေတြကုိယုံျပီးငါအခ်ိန္ေတြအႀကာႀကီးေစာင့္ခ့ဲရတာ JB:Juniorထူးဆန္းေနတာသိေပမယ့္လႊတ္ထားေပးတယ္။...
