Stay with me → Acid fanfictie.

'01

Eindelijk, zes weken vakantie. Geen huiswerk, geen toetsen en geen stress. Over een uurtje komt Jennifer mij ophalen. We gaan naar de disco. Ik moet me nu snel klaarmaken anders gaat ze weer zeuren dat ik moet opschieten.

Als ik in mijn kamer ben doe ik mijn kast open en kijk wat ik aan kan doen. Mijn oog valt op een strakke spijkerbroek. Wat past daarboven? Ik pak mijn lievelings croptop en doe ze aan.

Ik kijk tevreden in de spiegel. Ik heb leuke kleren aan, mijn make-up zit goed en ik heb ook even wat gegeten. De bel gaat. Net op tijd. Ik loop naar de deur en als ik hem open doe zie ik Jennifer staan. 'Wat zie je er mooi uit' zegt ze en bekijkt me van top tot teen. 'Dankje, jij ook' zeg ik. 'Zullen we gaan?' zegt ze en ik knik.

Ik zit aan een tafeltje tegen over Jennifer, die naar de jongens aan het kijken is die op de dansvloer staan. 'Lukt het?' vraag ik. Ze schrikt.
'Ehm' zegt ze en krabt aan haar hoofd. 'Stap dan op ze af' zeg ik. 'Nee dat durf ik niet' zegt ze. 'Ga nou!' dring ik aan. Het werkt want ze staat op en loopt naar een jongen toe. Ik loop naar de bar en ga op een krukje zitten. Even later komt de barman naar me toe en zet een drankje voor me neer. 'Ik heb niks besteld' zeg ik verward tegen de barman. 'Klopt, die jongen heeft dat voor je gedaan' zegt hij en wijst naar een wildvreemde. Ik kijk opzij en zie een jongen met oceaan blauwe ogen. Ik gok hem ongeveer 17, net zo oud als mij dus. Hij heeft een aparte kledingstijl maar wel leuk. 'Dankje' zeg ik tegen de jongen en hij knipoogt. Wat bedoeld hij daar mee dan? Hij staat op en gaat naast me zitten. 'Wat doet zo'n mooi meisje als jij hier zo alleen?' vraagt hij. 'Ik ben hier met mijn vriendin' zeg ik en wijs naar Jennifer die zit te dansen met een jongen. 'Oh oké. Ga je je drankje niet opdrinken? Anders zou het zonde zijn' zegt hij. Ik kijk in de beker. 'Wat zit erin dan?' vraag ik. 'Alcohol' zegt hij droog. 'Daar doe ik niet aan' zeg ik en draai mijn hoofd weg. 'Toe nou, of kan je er niet tegen?' vraagt hij uitdagend. 'Tuurlijk kan ik er wel tegen' zeg ik geïrriteerd. 'Laat maar zien dan' zegt hij. Ik drink de beker in één keer leeg. 'Kan je er niet meer op?' vraagt hij en besteld er nog twee. De barman geeft ons de drankjes die we besteld hebben en de jongen waarvan ik de naam nog steeds niet weet gooit het drankje in één keer achterover. Hij kijkt me uitdagend aan en ik weet wel wat hij bedoeld. 'Mag ik vier glazen alchohol?' vraag ik aan de barman.

Hoe kan het dat hij zo goed tegen alchohol kan? Hij is niet echt dronken ofzo, ik wel. 'Ik wil een frisse lucht halen' zeg ik en sta op. Dat had ik niet moeten doen want ik val bijna achterover maar de jongen pakt me vast. 'Dankje' zeg ik en probeer een stuk te lopen maar het lukt niet echt. De jongen legt mijn arm over zijn nek heen en begeleid me maar buiten. 'Haha, lekker weertje hé?' zeg ik droog. 'Jij kan echt niet tegen alchohol hé' zegt de jongen lachend. 'Jawel!' sputter ik tegen. We gaan op een bankje zitten. De jongen kijkt me diep in mijn ogen aan. Ookal is het donker, je kan nog steeds zien hoe blauw zijn ogen zijn. Hij komt met zijn hoofd dichterbij. Net als hij zijn lippen op de mijne wil drukken leg ik mijn hand op zijn lippen zodat hij me niet kan zoenen. Hij kijkt verbaasd op. 'Ik weet niet eens hoe je heet' zeg ik en sta op. 'Hey meisje! Wacht!' hoor ik hem nog roepen voordat ik de hoek omloop. Wat denkt hij wel niet? Ik ben niet zo'n meisje die je zo makkelijk kan krijgen. Opeens voel ik iemand mijn arm vastgrijpen. Eerst denk ik dat het die ene jongen is maar als ik omkijk zie ik drie jongens, waarvan eentje nog steeds mijn arm vast heeft. 'Laat me los!' gil ik. 'Alleen als je ons geld of waardevolle spullen geeft' zegt een jongen met een leren jasje aan en komt dreigend voor me staan. 'Nooit!' roep ik. De derde jongen pakt mijn benen vast zodat ik niet weg kan rennen. De jongen die me net vroeg om geld pakt nu mijn portemonnee uit mijn zak en zoekt naar geld. 'Jongens, ik heb hier vijftig euro' zegt hij en houd een briefje omhoog. De 'leider' van het groepje schud zijn hoofd. 'Trek die Nikes uit die zijn wel wat waard' zegt hij. De jongen volgt zijn bevel op en trekt mijn schoenen uit. 'Niet mijn schoenen!' zeg ik half huilend terwijl ik me los probeer te krijgen. 'Die trut heeft verder niks' zegt de jongen die net mijn Nikes uit trok. 'We gaan' zegt de jongen. Ik word losgelaten en ze rennen weg, maar op dat moment houd de jongen die me net probeerde te zoenen hen tegen. Ze staan niet heel ver van me weg dus ik kan alles horen en zien. 'Geef die spullen terug' zegt hij dreigend. 'En wat ga jij dan doen' lacht de leider van het groepje. De jongen balt zijn vuisten en bam. Ze krijgen allemaal een vuist in hun gezicht. Ze zakken in de grond en laten mijn spullen los. Terwijl ik huilend op de grond zit komt de jongen naar me toe met mijn spullen. 'Gaat het?' zegt de jongen en geeft me mijn spullen. 'Weet ik niet' zeg ik verward. 'Het is al laat. Kom maar met mij mee naar mijn huis' zegt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Ik kan niet weg zonder Jennifer' zeg ik. 'Dat regel ik wel. Kom je mee?' zegt hij. 'Oké dan'

'Dit is de logeerkamer. Hier mag je slapen' zegt hij. Ik knik en ga op het bed zitten, terwijl de jongen nog in de deur opening van de kamer staat. 'Welterusten' zegt hij. 'Wacht. Hoe heet je?' zeg ik net voordat hij wegloopt. 'Nathan' glimlacht hij. 'Ik heet Ella' zeg ik. Nathan knikt en verdwijnt uit de kamer. Ik kruip onder mijn dekens en val in een diepe slaap.

Dit was het eerste hoofdstuk ik hoop dat jullie het een beetje leuk vonden. Lekker lang hoofdstuk ook en gelijk drama lol.

Vote? <3