Acım geçmedi.Alıştım sadece.Zamanla nelere alışmıyor ki insan zaten.Hiçbir alışkanlığım böyle derin izler bırakmadı yüreğimde .Tek tesellim iyi olmasıydı artık.İyidi artık.Acıları yaraları geçmişte kaldı.Sıfırdan başladı hayatı.Eylül bana onsuzluk verdi.
Yıllarla , tarihlerle pek aram yok.Yirmi beş eylül.Babamsız hayatın başlangıcı.
Bugün hala yirmi beş eylül
Her yerde seni arıyorum.Bilirim dönmezsin.Bilirim bir daha gülmezsin sen.Bana hergün 25 Eylül.Sen okuyamazsın ki bu yazdıklarımı.Okursan ağlama tamam mı? Ben çok ağladım senden sonra hatta yazamadım, titredi parmaklarım.Öpüyorum gözlerinden,öpüyorum değişmeyen gözyaşının renginden.Dikkat et kendine.Bu son yazım olabilir sana.Bakma sayfalar dolusu yazacaktım ama sözcüklerim varmıyor kalemime.Elveda demeyeceğim sana bilirsin sevmem vedalaro.Öldüğün gün bile derin bir uykuya dalmak istedim herşey bitene kadar, olmayacağını bile bile.Hoşça kal iki gözüm ...
