Perfect disaster
Characters:
Kathrina Riel Mendoza
Frederick John Montemayor
Alexis Matthew Larazabal
Drew Jake Astor
Lian Geronimo
Honey Grace Ortega
Ench Marie Ramos
Jude Patrick Garcia
Mommy Jane
Tita Amor
Mina
Every minute feels like an hour, every hour feels like a day, every day feels like forever, But I will wait forever and a day for you.
Chapter 1
June 9, 2008 Monday
“Hoy Kathrina, gumising ka na past 6 na oh. Diba 7 start ng class mo?”
“Ano??? Late na ako!!Bigla akong napabangon sa kama ng marinig ko si Mama na sinabi niyang past 6 na. Kailangan ko ng magmadali. Malalate ako nito sa unang araw ko sa bago kong school. Kalilipat lang namin dito sa Cavite. Nakatira kami sa isang subdivision na malapit lang sa school at sa work ni mama. First day of classes ko ngayon sa Angelicum Immanuel Montessori dito sa Cavite. Galing kaming Manila kaso nalipat si Mama ng office dito sa Cavite kaya para hindi hassle yung pagbibiyahe kumuha rin kami ng house dito sa Cavite. Naligo na ako at nag-ayos ng sarili.
“ Bagay na bagay sayo yang uniform ah. Baka mamaya may magkagusto sayo sa new school mo”.
“Ay naku Ma. Tigilan mo nga po ako dyan sa mga ganyan.”
“Oo na. Di ka na mabiro. Kumain ka na diyan. Pinagbaon na kita ng lunch mo. Nasa bag mo na.”
“Thanks ma. Kaya mahal na mahal kita eh”.
I really really love my Mama. I can’t live without her. Siya na ang tumayong papa, mama,kapatid at bestfriend ko. Ang sabi niya sa akin, baby pa lang daw ako nung nawalang parang bula ung papa ko. Hindi na siya nagpakita pa kay mommy.Hindi na rin sinuportahan yung mga pangangailangan namin kaya si mama na ang nagtrabaho para sa amin.
Kiniss ko muna si Mama sa cheek bago ako bumaba sa car. Hinatid niya ako sa school ko dahil di ko pa alam yung sakayan papunta dito. Mukhang maganda itong school na ito.Hindi siya kasing laki ng Letran pero mukhang ayos naman. Pumasok na ako sa gate. Ang daming students na nakatingin sa akin. Naconscious tuloy ako. SIguro napansin nilang new student ako dito. Pumasok na ako sa building para sa mga 3rd year. Hindi ko agad mahanap yung Rm. 301 kaya nagmamadali akong pumunta sa help desk.
“Miss, san po ba yung room 301 dito?”
“New student ka siguro noh. Sa 3rd floor yun . Unang kwarto sa right side. Eto map ng buong school para may guide ka na”
“Tnx Miss.”
Sa pagmamadali ko sa pagpanik sa hagdan, nabangga ko ung isang guy. Sabay kaming nadapa sa hagdan. Tumama ung tuhod ko sa may kanto ng stairs. Ouch.
“Ouch!”
“Sorry kuya…Nasaktan ka po ba?”
“Malamang mag-a-ouch ba ako kung hindi masakit!!!”
“Kuya pasensya na po talaga. Hindi ko po sinasadya.” Napayuko na lang ako habang nagsosorry sa kanya. Hindi ko siya matignan sa mukha dahil sa sobrang kahihiyan.
“Sorry? Anong magagawa ng sorry mo? Mapapawala ba niyan ung gasgas ko?”
Pinakita niya ung part na may gasgas.OMG. Mayroon nga sa right elbow niya pero maliit lang naman.
