(SF) Dream - ฝัน #DoubleB

ฝัน

"ช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยผมด้วย!! ฮึก ! ช่วยด้วย!" ชายร่างบางตะโกนร้องอย่างสุดเสียง หมายว่าจะมีใครซักคนที่พอจะได้ยินเสียงเขาในที่ที่มืดมิดแห่งนี้

"...ช..ช่วยด้วย !!" ชายผู้นั้นยังคงตะโกนอย่างสุดเสียง ร่างบางพาขาอันสั่นเทาวิ่งไปได้ไม่นานนักก็ล้มลงนอนนิ่งหายใจแรงรัวด้วยความเหนื่อยอ่อนอย่างเช่นที่ใครๆเคยเห็นในละครน้ำเน่าช่องมากสี หรือ อาจจะเป็นในหนังผีสยองขวัญที่เคยๆดูผ่านตากันมา ภาพเบื้องหน้าคนตัวเล็กที่ยังคงนอนตัวสั่นเทา คือชายร่างใหญ่กำยำที่ยกยิ้มเหี้ยมก่อนจะเงื้อมือที่ถือมีดปลายแหลมจนสุดมือคงหมายจะแทงจนมิดด้าม หรืออาจจะทำการอื่นๆให้คนที่นอนตัวสั่นเทาสิ้นลมหายใจไป

"พี่..อย่าทำไรผมเลย..พ...พี่..ผมกลัวแล้ว..ไม่นะ" ร่างบางพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้นจากพื้นที่เย็นเยือก แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผลใดๆ มือเรียวจึงทำได้เพียงปิดใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาและความหวาดผวาหวังเพียงจะไม่ต้องเห็นฉากตายอันน่าสังเวชใจของตัวเองเท่านั้น

"ฮันบิน! ฮันบินพี่มาช่วยแล้ว!" เสียงทุ้มตะโกนมาจากที่ใดที่หนึ่งก่อนจะหาต้นเสียงได้ มือเรียวก็ถูกดึงกระชากเข้าไปเกาะที่เอวหนาของอีกคนเสียแล้ว ร่างบางลืมตาขึ้นมองคนตรงหน้าอย่างสงสัย

"..พี่วอน" ชายตรงหน้าจัดการกับชายร่างยักษ์นั่นจนสิ้นฤทธิ์ไปในที่สุด

.

.

.

.

.

.

.

"...." ผมลืมตาตื่นขึ้น ฝันแบบนี้รอบที่เท่าไหร่แล้วนะ กี่คืนแล้วที่ฝันแบบนี้ ถึงชายที่รู้จักชื่อแค่ว่า 'วอน' ชื่อจริงหรือนามสกุล ผมก็ไม่รู้ไปมากกว่านี้ มีเพียงใบหน้าที่ผมยังคงจำได้แม่น คนๆนี้กี่ครั้งแล้วที่ช่วยชีวิตผมในความฝัน และที่น่าแปลกคือ ผมเองก็มักจะฝันแบบนี้แทบทุกคืน แต่มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ผมเองก็ไม่มั่นใจ แต่รู้ว่ามันนานมากแล้ว