-Լիզ արևս մի լացի աղաչում եմ քեզ:
Լեոն ինչ նստացրեց մեքենա ու տարավ տուն:Լացում էի:Այնքան լաղեցի որ անգամ արցուն չէր գալիս:
Գլուխս ցավում էր լացից:Ու հետո հանկարծակի աչքերս փակվեցին ու քնեցի:Արթնացա Լեոյի գրկում:Աստված իմ այնքան տաք է;Չէի ուզում վերկենալ նրա ջերմ գրկից:
-Արևս լավ ես հիմա
-Հա նորմալ
Ասում էի որ լավ եմ որ Լեոն չանհանգստանա բայց կարծես սիրտս կոտրվել է ու արյուն է կաթում:Չէի կարւղ համակերպվել որ ես երեխա չեմ կարող ունենալ:
-Լիզ արի ես քեզ համար համեղ կերակուր պատրաստեմ ինչ եկել ես ոչմիբան չես կերել,սոված կլինես
Լեոն շատ հոգատար է:Նա իմ համար ամենինչ անում է:Որ տեսներ ինձ երանիկ:Բայց նաև ես զգում էի որ նա երջանիկ չէ:Հանուն ինձ նա պատրաստ էր ժպտալ ու ինչ հանել այդ տխուր մտքերից