Flashback 9 years ago.....
"Hmmmmmm....ang sarap naman ng icecream na Ito...."
sabi ng katabi Kong Bata....
Edi wow, mang inggit ka pa bes , tama yan ehh...
Pero mukhang masarap nga yun...
Tsk.., hay, ang tagal naman ni yaya....
Sabi saglit lang daw , pero isang oras na...
Masayadong paasa, di naman kagandahan....
Namimiss ko na yung mommy't daddy ko...
Kelan kaya sila babalik??
2 years na sila sa america....
Pero di pa sila bumabalik....
Baka nakalimutan na nila ko.....
Suddenly, a tear escaped from my eye.... But instead of continue crying, I managed to smile opposing the fact that my loneliness is slowly damaging my fake joy....
Hinayaan Kong tumulo ang mga Luha ko habang may ngiti sa akong mga labi..
"Hey miss, why are you crying?"
Tanong ng katabi ko....
"Wala kang pake, nasa Pilipinas tayo, wag kang mag English"
Sabi ko,
*wala talaga ko sa mood , promise"
"Taray naman neto, di ka lang makaintindi ng English ehh..haha, kawawa ka naman"...
