The four Elements

2

Ik liep naar de garage om mijn fiets te pakken. Sylvie stond al op mij te wachten. Sylvie is mijn beste vriendin sinds de basisschool. Haar volledige naam is Sylvana, maar dat vond ik te moeilijk om uit te spreken toen oftewel ze heet Sylvie. We zouden samen naar school fietsen. Sylvie weet niks van mijn krachten, dat mocht ik van mijn ouders tegen niemand zeggen. Dat is lastig, bijvoorbeeld met die appelboom. Ik heb toen maar gezegd dat ik met de vuurmakers (lucifers) aan het spelen was. Toen werd ze heel boos op mij omdat ze mee wou spelen.

Toen we op de nieuwe school kwamen liepen we naar het lokaal dat op het enorme bord in de aula stond aangegeven. Sylvie en ik zijn de enige die bij elkaar in de klas zitten van onze oude klas, en daar zijn we best blij mee. We hadden niet zo'n geweldige vierde klas. 'waar is lokaal 1.06?' vraagt Sylvie. 'Ik zou het niet weten... Ik weet wel dat de 1 voor de eerste etage staat.' Volgens mij hebben we echt last van geheugenverlies na elke vakantie ofzo. 'Laten we daar dan maar heen gaan.' We liepen de trap op en ik hoorde de naam Demi vallen. Ik heb van tevoren de klassenlijst goed doorgekeken en wist dus dat zij bij ons in de klas zou moeten zitten. Ik tikte haar aan. 'Euhm zit jij in klas At4g?' 'Ja' antwoorde ze vrolijk. 'Je weet zeker niet waar het lokaal is?' 'Nee...' antwoorde ik. 'Ik ook niet, maar mijn vriendin wel, volg ons maar.' En dat deden we dus. Iedereen uit de klas zat al op een plek. Ik ging samen met Sylvie achter Demi en Florence (zo heette haar vriendin) zitten. Onze mentor begon met haarzelf voorstellen en daarna was de klas aan de beurt. We begonnen bij een jongen die Christian heette. Volgens mij was hij beetje een nerdje... Na een tijdje was Demi aan de beurt. Ze vertelde wat over haar familie en dat ze was verhuisd uit Afrika toen ze 5 was. Ze had 1 zusje en ze woonde samen met haar moeder en zusje in een appartement. Haar vader was achtergebleven in Afrika om zieke mensen te helpen. Daarna was Sylvie aan de beurt maar ik wist natuurlijk al alles over haar. Daarna was ik aan de beurt. Ik begon goed door gewoon normale dingen te vertellen zoals waar ik woonde en dat ik 1 broer had, alleen ging ik een paar keer de fout in door in plaats van hij zij te zeggen. Daardoor moest iedereen lachen. Ik voelde mijn hoofd rood worden en ging met een rood hoofd weer terug op mijn plek zitten...