what happened after the capitol fell

1

Vijf. Maanden. Zolang is het al geleden sinds het capitool viel. Vijf maanden sinds de rebellen wonnen. Vijf maanden sinds de dood van Prim. Mijn adem stokt in mijn keel.

De rauwe randjes van mijn verlies zijn er nu misschien af, maar dat maakt nu plaats voor een verschrikkelijk gemis. Mijn eendje is dood. Weg. Verdwenen. Voor altijd. Zelfs de spotgaai kan daar niets aan veranderen. Ik weet nog steeds niet aan welke kant ik hoor. Uiteraard ben ik blij dat het capitool is gevallen. Alleen de manier waarop... Er zijn veel te veel doden gevallen. Onschuldige burgers. Mijnwerkers. Kinderen. Vrienden. Zusjes. Allemaal weggevaagd in een klap. Dat een mens zoveel verdriet kan overleven.

De dood heeft een groot gat achtergelaten waar eerst Prim, Finnick, Boggs en mijn mede rebellen zaten. Maar het gat wordt voor een gedeelte opgevuld door hem. Peeta. Het doet me zoveel pijn dat ik hém zoveel pijn heb gedaan. Het is spijtig dat ik nu pas mijn liefde voor hem kan erkennen. Maar ik doe het toch. Soms heeft hij flashbacks en moet hij zijn handen vouwen om ze niet om mijn keel heen te slaan, maar dat gebeurt de laatste tijd steeds minder. Ik ben bij hem ingetrokken. Het was eerst wennen, maar nu zou ik niet meer zonder hem kunnen leven. Hij is mijn redder.