Öylece başlamıştı her şey, bir anda! Kelimelerin ardı sıra...
O yazdı; ben sustum. Sanki denizimin sularına bir yelkenli yaklaşıyordu hâlbuki ben şimdiye kadar ufuk çizgisinden çok uzaklardaydım...
Anladım ki; içinde barındırdığı duygular çok değerli ve bana dairdi öyle paldır küldür değildi rica edercesine anlamlar yükleniyordu kelimelere. İlk defa benim kelimelere kattığım anlamlara başka biri de aynı şekilde anlamlar katıyordu. Benimle aynı dili konuşuyordu, benden konuşuyordu.
Şaşırdım!
Denizin mavisini henüz tanımamışken
Ufuk çizgisini görmeye cesaret edemez
Fakat beyaz yelken güneşi selamlamak ister yine de
Tek ihtiyacı biraz zaman
Saatin kadranının soğuk kış aylarına veya ağaçların yapraklarını döktüğü günlere vurmasıdır.
Ama yine de gülüşünü eksik etmeyecektir
Cesaretini toplayacak, yağmurları denize alabora edecek
Zaman gelecek, ufuk çizgisinde güneş parıldayacaktır
İşte orada denizin dinginliğinde beyaz bir yelken bekliyor olacak.
Tek ihtiyacı biraz zaman!
Saatin kadranın soğuk kış aylarına veya ağaçların yapraklarını döktüğü günlere vurmasıdır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇ FISILTISI
PoetryHer aşkın bir şarkısı vardır Ayrılınca ruhunuzda izi kalır İşte o bir iç fısıltısıdır Gönlünüzde hiç susmayacak efnan ezenel