ေနမင္းရဲ႕လေရာင္နန္းေတာ္

part 1

လူဆိုတာ အမွားနဲ႔မကင္းပါဘူး က်ေနာ္ လူတဖတ္သတ္
သားကို ဒုကၡလဲ မေပးဖူးပါဘူး

က်ေနာ့္နာမည္က kim kaiပါ က်ေနာ့္မွာ အကိုတေယာက္႐ွိတယ္ သူက im yoon။ က်ေနာ္ကသိပၸံ
ပညာ႐ွင္တေယာက္ပါ ။ အကို ကေတာ့ ဆရာဝန္ေပါ့။
က်ေနာ္က စူစမ္းေလ့လာမႈကို အရမ္းစိတ္ဝင္စားလို႔
အခုဆိုရင္ အခ်ိန္ယနၱယားစက္ႀကီးကို တီထြင္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ
ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အဲ့စက္ကို တီထြင္ႏိုင္ခဲ့တာကို im hygကလြဲ ဘယ္သူမွ မသိၾကပါဘူး က်ေနာ့္ကို အဲ့ယနၱယား
စက္ႀကီးက အကူအညီ ေတာင္းေနသလို ခံစားေနရပါတယ္
အခုတေလာဆို ညတိုင္းလဲ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး
ဒါေပမဲ့ ဒီညမွာေတာ့ က်ေနာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ပါၿပီး
ဒီယနၱယားစက္ႀကီး ေတာင္းတဲ့ အကူအညီကို က်ေနာ္
ကူညီေပးဖို႔ေပါ့ က်ေနာ္ တေယာက္တည္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
ထင္တယ္ ဒါေၾကာင့္ ရပ္ေဝးမွာ႐ွိေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ
ကို အကူအညီေပးဖို႔ အေၾကာင္းၾကားထားပါတယ္
Awww ဟိုမွာ လာေနၿပီ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္

Kim kai :: hey park chanyeol မေတြ႔တာၾကာၿပီေနာ္ ငါ့သယ္ရင္းႀကီးေခ်ာလာတယ္ကြာ
Yeol :: ငါေခ်ာတာ မင္းအခုမွသိတာလား
Kim kai :: ေဒါင္းစား ေျမႇာက္ေပးလို႔ကို မရဘူး
ဆိုကာ ရယ္လိုက္ၾကသည္
ထိုစဥ္
Lay :: ငါေရာက္လာတာေတာင္မသိၾကဘူး ရယ္ေနၾကတယ္ဆိုကာ ေျပာလိုက္မွ
Kim kai :: uncleေလး လာၿပီလား ဆ္ိုကာ ေျပာေတာ့
Lay:: အင္း လာလို႔ ေရာက္ေနတာေပါ့ ကြာဆိုကာ ခံုတြင္ဝင္ထိုင္သည္
ထို႔ေနာက္ kim kai၏ အကို im yoonေရာက္လာသည္။
Im :: မေတြ႔တာေတာင္ၾကာၿပီ ဆိုကာ ႏႈတ္ဆတ္လိုက္ေတာ့
Lay : yeol : ဟုတ္ကဲ့ hygဆိုကာ ျပန္ႏႈတ္ဆတ္ၾကသည္။
Kim kai::ငါအခု မင္းတို႔ကို ေခၚရတယ္ဆိုတာက
ငါ အခ်ိန္ယနၱယားစက္ႀကီးကို တီထြင္ႏိုင္ၿပီ
Lay:ဟင္ yeol :wow
Kim kai:: ဒါေပမဲ့ အခု အာ့စက္ႀကီးကို ေမွာပညာဝငိေနတယ္ ငါအာ့စက္တီထြင္ၿပီး ကတည္းက
ငါညတိုင္း အိပ္မက္မက္တယ္ တိုင္းျပည္ႀကီးတခု
လေရာင္ေအာက္မွာ မီး႐ႈံ့ဖ်က္ဆီးခံရတာ အိပ္မက္မက္ၿပီး
တိုင္း အဲ့စက္ႀကီးဆီက အသံၾကားရတယ္ ကူညီေပးပါတဲ့
သူတို႔ကို ဒီ ျဖစ္ရပ္ဆးိုကေနကူညီေပးပါတဲ့
Yeol :: အဲ့ေတာ့ အခုမင္းျဖစ္ခ်င္တာက
Lay :: kaiမင္းက ကူညီဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တာလား
Kim kai :: အင္း ငါဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီ ကူညီဖို႔
Yeol :: ဒီကိစၥက တကယ္ဟုတ္ရဲ႕လာ မင္း စိတ္ေျခာက္
ျခားတာေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလာ
Kim kai :: ေသခ်ာတယ္ ငါေတြးထင္ေနတာ မဟုတ္ဘူး
ဘာေၾကာင့္ ဆို im hygလဲအာ့အသံကို ၾကားဖူးလို႔ဘဲ