Donker. Geluid. Vreemd geluid. Wacht! Geluid? Sinds wanneer droom je geluid. Droom. Droom? Was dit een droom? Ik voel. Tegelvloer? Ken ik een tegelvloer? Nee? Nee. Waar ben ik? Wie ben ik? Hoezo we ben ik? Ik weet toch wie ik ben? Mijn naam. Naam? Ik weet mijn eigen naam niet eens! Dit is geen droom. Geluid? Oja, dat was er ook nog. "Tik-tik tik-tik". Wat maak er zo'n geluid? Geen idee. Ik begrijp mezelf niet meer... Diana. Diana? Diana! Oke mijn naam, ik weet het weer. Maar de rest komt niet terug. Voetstappen? Gerommel aan een deurklink? Was hier eigenlijk een deur? Ja duh anders hoor je toch geen deurklink. De deur opent. Licht. Het licht verblind me, het brand aan mijn ogen."stap-stap stap-stap". Het geluid, het is terug, alleen luider. Een gestalte loopt op me af. Een mens. Het loopt mank. Ken ik iemand die mank is? De persoon praat; 'Vaarwel Diana, rust zacht.' Alles word zwart. Geluiden vallen weg. Ik voel mijn lichaam niet meer op de tegelvloer. Is dit dan dood?
