1. BÖLÜM~

307 19 15
                                    

Farklı boyutlardaki iki insanın hikayesi işte tam olarak burada başlıyordu...

ARAS'IN DİLİNDEN:

Kitaplarla yatıp, kitaplarla kalkan sonumun şizofrene kadar gideceğini düşündüğüm karanlık ve penceresi apartman boşluğuna bakan bir odanın içinde yaşıyorum. Kardeşim Kuzey'in hasta olması beni delirtecek derecede üzüyor. Bundan sonraki hayatımında odam ile evimin biraz uzağındaki kütüphane arasında geçeceğini umuyorum. Aslına bakarsanız kardeşim bulaşıcı bir virüse yakalanmayıp, karantina altına alınmadan önce hayatım baya bir eğlenceliydi. Her gün evimizin biraz uzağındaki sahile inip, önümüzden geçenlere saçma şakalar yapan, o da yetmezmiş gibi renkli kalemlerle yüzümüzü boyayıp insanlara deliymişiz gibi davranırdık. O kadar çok eğleniyorduk ki bunun tarifini kimse bilemezdi. Ama şuan hayatım o kadar sıradanlaştı ki bunu anlatmanın bile mümkün olduğunu düşünmüyorum. Bir hafta sonra okullar yaz tatiline girecek fakat bırakın okula gitmeyi, karnemi almak için bile vaktim olduğunu sanmıyorum. Çünkü kardeşimi kurtarmak için delilercesine araştırma yapmam gerekiyor.

68 gün sonra...

68 günlük bir araştırmanın sonunda köhne bir kütüphaneyi evim ilan etmiş, durmadan kitap karıştırmış ve sonunda hastalığın bir çaresini bulmuştum. En azından bulduğumu ummaktan başka bir çarem yoktu. Kardeşimi kurtarmamın tek çaresinin Amerika'daki ıssız bir sokakta olan terk edilmiş evin bodrum katındaki duvarda olan ay sembolüne dokunmam gerektiği ve o sembole dokunduktan sonra ölümsüzlük boyutuna giderek, oradaki insanlardan veya Tanrıyla iletişime geçerek hastalığın çözümünü öğrenmem gerektiğiydi. Sonunda nasıl döneceğimi bilmiyordum ama büyük ihtimalle, gittiğim o boyutta da dünyayla ilişkili bir sembol bulacağımı ve bu şekilde geri döneceğimi düşündüm. 

                                 ***

Evet, şu son söylediklerim sanki bir bilim kurgu filminden çıkmış gibi bir etki yaratıyor olabilir fakat ben Tanrı'nın mucizelerine ve şuanda içinde yaşadığım dünyadan farklı bir boyutun olabileceğine hatta tüm sorularımın cevaplarını orada bulabileceğime inanıyorum. Yarın biriktirdiğim tüm paralarımla ve birazda üvey babamdan borç alarak Amerika'ya giden ilk uçak biletini alacağım. Ayrıca da üvey babamdan aldığım borç parayı, çalışarak geriye ödeyeceğim. Kendi babam vefat etti ve üvey babamla aramız çok resmi. Üvey babam çok zengin olmasına rağmen çokta cimri, verdiği her şeyi son damlasına kadar alıyor ki, çok cimri olması güzel ve geniş bir evimiz olmadığından da anlaşılıyor. Neyse ki şuan bunları düşünerek zaman harcamayacağım. Gerçi zaman harcamayacağım desem bile yeterince zaman harcadığımı, biraz aceleci davranmazsam tüm fırsatların elimden gideceğini düşünüyorum.

SAMİRA'NIN DİLİNDEN:

Tanrı'nın beni cezalandırmak için öldükten sonra geldiğim bu boyutta tıkılıp kaldım. Sanki bir çizim karakterine benzeyen bir bedenim var. Ölmeden önce yaşadığım hayattan biraz farklı bir yerdeyim. Diğer hayatta ölünce buraya düşen ilk insan Kristianna tarafından bilgilendirildim. Burası altıncı boyutmuş, yani ölümsüzlük boyutuymuş. Tanrı intihar edenlerin bir kısmını buraya hapsetmiş. O, buraya ilk düşen kişi olduğu için, sadece Tanrı'yla o iletişime geçebilirmiş. Ve diğer dünyaya gitmek için bir çözüm yolu yokmuş. Buraya düşen herkes hafızasının bir bölümünü kaybedermiş. Bir de şöyle bir gerçek varmış ki, diğer hayatımızdan bir şeyler hatırlayınca Tanrı bizi istediğimiz bir şey ile ödüllendiriyormuş. Tabii ki bu ödüller kısıtlıymış. Bunun nedenini Kristianna'da bilmiyormuş.

                                 ***

Gerçekten şuan içinde olduğum duruma inanamıyorum, filmlerde ya da kitaplarda olan insanlar gibi bir yaşantım var. Eğer böyle bir yere geleceğimi bilseydim, gerçek hayattayken salaklık yapıp intihar etmezdim. Gerçi neden intihar ettiğimi bile bilmiyorum. Hafızamdan çoğu şey silindi. Gerçek hayattayken birisini sevdim mi? Bir düzen üzerine kurulmuş bir hayatım var mıydı? Maddi durumum nasıldı? Ailem sağ mıydı? Hiç bir şey hatırlamıyorum. ÇOK SAÇMA! Bildiğim tek şey diğer hayatımda Amerika'da yaşıyor olmak ve adımın Samira olması. Bunları bilmem de hiçbir işime yaramıyor ve ileri ki zamanlarda da yarayacağını sanmıyorum.

6. BOYUT ~ ÖLÜMSÜZLÜK BOYUTUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin